μάζεψαν από τον δρόμο , δεν είχαμε πού να πάμε … κάπου κοιμηθήκαμε , δεν ξέρουμε πού … Κάποιος με ένα αμάξι , μαζί με άλλους εκτοπισμένους πήρε και εμάς . Δηλαδή υπήρχαν αρκετές τέτοιες στιγμές που όλοι συνυπήρχαμε τόσο καλά ο ένας με τον άλλον …»
Παρά το πολιτισμικό χάσμα και τις γλωσσικές διαφορές , η Ελβίρα καταφέρνει να επικοινωνεί και να συνδέεται με τους ανθρώπους που συναντά . « Στην Τουρκία … μιλούσα λίγα " χαζοτούρκικα " για να σπάσει ο πάγος . Στην Ουκρανία δεν γνώριζα την γλώσσα , αλλά εκεί μιλάνε άψογα αγγλικά και κάποιοι μάλιστα ελληνικά . Η Ουκρανία έχει έντονο ελληνικό στοιχείο , υπάρχουν ακόμη πολλοί ελληνόφωνοι .»
Η σχέση με τους συναδέλφους της είναι καθοριστική τόσο για την ίδια όσο και για την ποιότητα των ρεπορτάζ της εκάστοτε αποστολής . Η πρώτη της εμπειρία ήταν με τον Κώστα , έναν μεγαλύτερο σε ηλικία και πιο έμπειρο συνάδελφο . « Ταιριάζαμε πολύ σαν άνθρωποι , κάναμε πολλή πλάκα μεταξύ μας … Οδηγούσαμε σε κάτι δάση της Πολωνίας για να βγούμε στα σύνορα , χαθήκαμε και πέσαμε σε κάτι λακκούβες , ξημερώματα … άπειρα κουρασμένοι και οι δύο . Αλλά είχαμε ο ένας τον άλλον και την καλή μας διάθεση .» Αντιθέτως , με το δεύτερο συνεργείο της αντιμετώπισε όπως σχολιάζει ορισμένες δυσκολίες . « Εκεί είχα πρόβλημα . Υπήρχαν θέματα συνεννόησης … δεν ήμασταν ακριβώς ίδιοι χαρακτήρες . Εγώ λοιπόν είχα κάνει ήδη Ουκρανούς φίλους και φρόντιζα να βγαίνω με αυτούς μετά το ρεπορτάζ . Δηλαδή όχι το βράδυ , γιατί μετά τις δέκα είχε απαγόρευση κυκλοφορίας . Αλλά ναι , είχα αυτήν την εναλλακτική …
Οπότε προκειμένου να αποφύγεις τις συγκρούσεις παίρνει ο καθένας λίγο τον χρόνο του και τον χώρο του . Επέλεξα να έχω δική μου καθημερινότητα για να μην ερχόμαστε σε σύγκρουση και εν τέλει συνεργαστήκαμε πολύ καλά χωρίς να γίνουμε φίλοι απαραίτητα .»
Ανεξαρτήτως των δυσκολιών , οι φιλίες που δημιουργούνται μέσα σε αυτές τις τεταμένες και συναισθηματικά φορτισμένες συνθήκες αποδεικνύονται πολύτιμες για τον καθένα μας . Η Ελβίρα σίγουρα μπορεί να μας το επιβεβαιώσει . « Με τον Κώστα που είναι 60κάτι χρονών , ο οπερατέρ μου , βγαίνουμε ακόμη για ποτά ! Μέσα από αυτήν την εμπειρία κάνεις πολύ δυνατές φιλίες γιατί έχετε περάσει μαζί κάτι που δεν θα το περάσεις με κανέναν άλλον , έρχεστε κοντά υπό συνθήκες που δεν μοιάζουν με καμία άλλη .» Η επιστροφή στην κανονικότητα μετά από τέτοιες αποστολές κάλυψης κρίσεων αποτελεί πάντα περίεργη υπόθεση για τον / την δημοσιογράφο και σίγουρα απαιτεί κάποια προσαρμογή . « Όταν γύρισα από την Τουρκία ο κόσμος δεν καταλάβαινε τι είχα βιώσει , δεν μπορούσαν να το διανοηθούν , ούτε εγώ μπορούσα να τους το περιγράψω . Αυτοί που μπορούσαν να το καταλάβουν ήταν οι Τούρκοι πολίτες που το είχαν ζήσει και το συνεργείο μου . Οπότε αυτούς αναζητούσα για να μπορέσω να επανέλθω σε μια καλή ψυχική κατάσταση .»
Στην συνέχεια αναφέρει ότι η ΕΡΤ ήθελε και στις δύο αποστολές να την κρατήσει παραπάνω στο πεδίο αλλά εκείνη επέμεινε να αποχωρήσει . « Ναι , σε όλα ήθελαν να με κρατήσουν
45