Przegląd Archiwalno-Historyczny 2 (2015) | Page 24

24 Hanna Staszewska Tak więc obrady Zjazdu nie stanowiły podsumowania dokonań ówczesnej polskiej archiwistyki, były natomiast punktem wyjścia do dalszych dyskusji i ustaleń, zarówno teoretycznych, jak i praktycznych10. 2. Podręczniki archiwalne Dużą rolę w kształtowaniu polskiej teorii i metodyki archiwalnej odegrała literatura archiwalna, przede wszystkim artykuły publikowane na łamach założonego w 1927 r. „Archeionu”11. W dalszym ciągu brakowało jednak systematycznego wykładu polskiej teorii i metodyki archiwalnej, bo taki może dać tylko podręcznik. Oczekiwane przez środowisko podręczniki powstały w  Archiwum Akt Dawnych w Warszawie12 i nie był to przypadek. Autorzy pracowali tu wspólnie: Konarski jako dyrektor13, Przelaskowski14 jako jego zastępca. Archiwum to w  okresie międzywojennym stanowiło miejsce wyjątkowe na ówczesnej mapie archiwalnej Polski: dyrektor Konarski, praktyk, sam opracowujący tysiące woluminów akt kancelarii rosyjskiej, człowiek z  wizją, niezwykle aktywny i energiczny, twórca wielu nowatorskich koncepcji, także terminologicznych, dodatkowo obdarzony dużym talentem literackim (co niewątpliwie 10 B. Ryszewski, O badaniach i dorobku, s. 184. 11 Zob. m.in.: P. Bańkowski, Narodziny i międzywojenne lata Archeionu, „Archeion” 1968 t. 50, s.  51-76; B. Woszczyński, Współpracownicy „Archeionu” w  latach 1927-1939, „Archeion” t.  100, 1999, s. 11-27; I. Mamczak-Gadkowska, „Archeion”. Tradycja i współczesność najstarszego polskie­ go czasopisma archiwalnego, [w:] Czasopisma naukowe bibliotek, archiwów, muzeów, red. A. Królczyk, K órnik 2010, s. 59-74. 12 Archiwum Akt Dawnych powstało w  1867  r. Warszawie, gdy w  wyniku reorganizacji administracji rosyjskiej po upadku powstania styczniowego i likwidacji wielu urzędów nastała konieczność przejęcia znacznych ilości akt pozostałych po zlikwidowanych urzędach. A. Tomczak, Zarys dziejów archiwów polskich, t. 1, Toruń 1974, s. 122. 13 Kazimierz Konarski (1886-1972), absolwent historii Uniwersytetu Jagiellońskiego (1913), w latach 1917-1921 pracował w Departamencie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (najpierw Tymczasowej Rady Stanu, potem Ministerstwa), od 1921 r. pełnił funkcję dyrektora Archiwum Akt Dawnych. Po zagładzie AAD w czasie II wojny światowej przeszedł do pracy w AGAD. Zob. hasło Kazimierz Bogdan Konarski, [w:] Słownik biograficzny archiwistów polskich, t. I, 1918-1984, Warszawa-Łódź 1988, s. 104-106. 14 Ryszard Przelaskowski (1903-1971), absolwent historii Uniwersytetu Warszawskie­ go (1924), w latach 1924-1935 pracował w Archiwum Akt Dawnych, w latach 1936-1939 w Ar­ chiwum Miej­skim m. Warszawy, 1939-1949 był wicedyrektorem i dyrektorem Biblioteki Publicz­ nej m.st.  War­szawy, potem pracował w  Naczelnej Dyrekcji Muzeów i  Ochrony Zabytków, Central­nym Instytucie Dokumentacji Naukowo-Technicznej oraz w PAN. Zob.: hasło Ryszard Przelaskowski, [w:] Słownik biograficzny archiwistów polskich, t. I, 1918-1984, Warszawa-Łódź 1988, s. 175-177; W. Guzek, Ryszard Przelaskowski (1903-1971), [w:] Ryszard Przelaskowski. Dyrektor, bibliotekarz, archiwista, Warszawa 2010, s. 57-69.