58
Jarosław Matysiak
Zarówno Suchodolski jak i Stojanowski doskonale znali się z Kazimierzem Kaczmarczykiem, m. in. z racji długoletniej pracy w strukturach archiwów państwowych 3. Kaczmarczyk i Stojanowski w latach 1928-1939 pracowali wspólnie w Komisji Odbiorczo-Zdawczej do wymiany akt z Niemcami 4, a w latach 1933- 1938 w Delegacji do wykonania układu archiwalnego polsko-austriackiego 5. Obok wspólnej pracy archiwiści spotykali się także na gruncie towarzyskim 6. W trakcie wojny, z racji ograniczonych możliwości poruszania się po okupowanym kraju, archiwiści kontaktowali się listownie.
Udział w zabezpieczaniu akt archiwów warszawskich w jasnogórskim sanktuarium jest mało znanym epizodem w działalności zawodowej Kazimierza Kaczmaczyka, który po wysiedleniu jesienią 1939 r. z Poznania do Generalnego Gubernatorstwa, od połowy grudnia tegoż roku do końca lipca 1940 r. przebywał w Częstochowie, a od sierpnia 1940 r. pracował w Archiwum Państwowym w Krakowie przemianowanym w okresie okupacji hitlerowskiej na Staatsarchiv Krakau 7.
Kaczmarczyk( 1878-1966). Archiwista i historyk”, praca doktorska napisana pod kierunkiem prof. dra hab. S. Żerko na Wydziale Historycznym UAM w Poznaniu, Poznań 2010, masz., ss. 268.
3
W spuściźnie K. Kaczmarczyka przechowywanych jest 191 listów i telegramów od J. Stojanowskiego z lat 1926-1964, jednostka archiwalna( dalej j. a.) 310, 311 oraz 59 listów od W. Suchodolskiego z lat 1923-1962( j a. 312).
4
Komisja Odbiorczo-Zdawcza do wymiany akt z Niemcami została powołana w marcu 1928 r. przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z ministrem spraw zagranicznych. Komisja miała nadzorować wymianę archiwaliów między Polską a Niemcami na mocy układu archiwalnego polsko-niemieckiego z 1926 r. W skład Komisji weszli: prof. dr Bronisław Dembiński z Uniwersytetu Poznańskiego – przewodniczący, dr Kazimierz Kaczmarczyk – zastępca przewodniczącego oraz dr Józef Stojanowski jako jej członek. Siedzibą Komisji było Archiwum Państwowe w Poznaniu.
5
Dla czuwania nad prawidłowym przebiegiem postanowień układu archiwalnego z Austrią, została powołana w lipcu 1933 r. przez ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z ministrem spraw zagranicznych „ Delegacja do wykonania układu archiwalnego polsko-austriackiego” w składzie: dr Bronisław Dembiński, prof. Uniwersytetu Poznańskiego – przewodniczący, dr Józef Stojanowski, radca ministerialny Ministerstwa WRiOP i kierownik Archiwum Akt Nowych w Warszawie – zastępca przewodniczącego i delegat archiwalny oraz dr Kazimierz Kaczmarczyk jako delegat archiwalny. Siedzibą Delegacji było Archiwum Państwowe w Poznaniu, lecz właściwym miejscem urzędowania i działania był Wiedeń.
6
W spuściźnie K. Kaczmarczyka jest przechowywana pamiątkowa fotografia wykonana w lipcu 1939 r. w Krynicy, na której widnieją Marcin Dragan, Kazimierz Kaczmarczyk i Józef Stojanowski. Zob. PANAWOP, Materiały Kazimierza Kaczmarczyka, j. a. 267.
7
Dzięki poparciu ówczesnego dyrektora Reichsarchiv Posen – dra Hermana Golluba, Kaczmarczyk od sierpnia 1940 r. został zatrudniony jako tzw. „ der Leiter der Archivverwaltung beim Amt des Generalgouverneurs für die besetzten polnischen Gebiete”(„ Kierownik Zarządu Archiwalnego przy Urzędzie Generalnego Gubernatorstwa dla Okupowanych Terenów Polskich”). Zajmował się głównie wizytacjami, inwentaryzowaniem i porządkowaniem archiwów instytucji,( m. in. Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego), archiwów miejskich, rodowych, oraz archiwów zgromadzeń zakonnych w Krakowie i okolicy( m. in.: kanoników regularnych laterańskich, augustianów, franciszkanów, paulinów). Zob. PANAWOP, Materiały Kazimierza Kaczmarczyka, j. a. 176; M. Stażewski Niemiecka