8
Ενεργειακή Φτώχεια στην Ελλάδα
της γραφειοκρατικής φύσης του, του περιορισμένου προϋπολογισμού του, αλλά και άλλων στρεβλώσεων, τεχνικών και διαδικαστικών.
Στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, υπάρχει πληθώρα καλών πρακτικών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Οι δράσεις αυτές, κατά κανόνα, βασίζονται στην εφαρμογή μέτρων ενεργειακής αποδοτικότητας, ενώ στηρίζονται στη συλλογικότητα, τον καθορισμό στόχων με άξονα τον πολίτη, την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά και την αύξηση των οικονομικών δεικτών σε επίπεδο κοινότητας, δήμου, περιφέρειας και χώρας, μέσα από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Αξιοποιούν τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία, τις συνέργειες και τη δικτύωση μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών μέσα από συνεργατικά ενεργειακά σχήματα και καινοτόμα επιχειρηματικά μοντέλα, ενώ πολλές φορές βρίσκουν εφαρμογή σε κοινωνικές κατοικίες.
Στη βάση των καλών παραδειγμάτων που έχουν αναδειχθεί διεθνώς, η παρούσα έκθεση περιλαμβάνει τη διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, λαμβάνοντας ως αφετηρία τον πολυπαραγοντικό χαρακτήρα του φαινομένου. Από τις προτάσεις αυτές απουσιάζουν τα μέτρα επιδοματικού χαρακτήρα, ενώ αντίθετα προκρίνονται λύσεις βιώσιμες, που επιφέρουν έμμεσα αύξηση του εισοδήματος των νοικοκυριών και, ταυτόχρονα, συμβάλλουν στην επίτευξη των εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων αναφορικά με την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Στο γενικότερο πλαίσιο των αλλαγών στην πολιτική, είναι σημαντικό να διαμορφωθεί μια νέα συνεκτική και ολοκληρωμένη στρατηγική για την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας, η οποία θα αντιμετωπίζει ολιστικά το πρόβλημα μέσα από ένα ενιαίο πρίσμα κοινωνικής, περιβαλλοντικής και ενεργειακής πολιτικής. Τα βήματα για την κατάρτιση αυτής της στρατηγικής είναι: reaucratic nature, its limited budget and other technical and procedural obstacles.
In Europe and worldwide, there is an abundance of good practices regarding energy poverty tackling at national and regional level. Generally, these schemes are based on the application of energy efficiency measures, and are characterised by their collective nature, their orientation towards the benefit of citizens, the protection of public health, and the improvement of economic indicators at the community, municipal, regional, and country level through the creation of new jobs. The schemes also utilise European financial instruments and funding options, synergies and networking among stakeholders through collaborative energy associations, innovative business models, and are often applied on social housing buildings.
This report contains specific proposals to tackle energy poverty in Greece, taking into account the multifactorial nature of this phenomenon. The proposals are intended to represent sustainable solutions for the indirect increase of household income, rather than the introduction of new subsidies, with the aim of simultaneous contribution to the national and European objectives regarding the protection of the environment and climate change.
With reference to broader policy changes, the development of a new coherent and comprehensive strategy to eliminate energy poverty, is considered extremely important. This strategy needs to address the problem holistically, taking into account social, environmental and energy aspects and it can be achieved through the following steps: