Hoe speel je zoiets dat voor jou zo dichtbij is?
“Ik heb veel van de pijn doorleeft en vele uren therapie gehad voor wat zich in mijn jeugd heeft afgespeeld. Anders zou ik dit nooit zo kunnen spelen zoals ik dat nu doe, dan zou ik teveel blijven hangen in de emotie. Door het in deze vorm te gieten ontdekte ik dat verbinden waardevol is in plaats van me af te schermen. Ik hoef niet meer op die reservebank in het echte leven. Ik vind mezelf meer de moeite waard.”
Op je website lees ik: “Buiten je comfortzone is het veiliger.” Wat bedoel je daar precies mee? De meeste mensen blijven liever binnen hun comfortzone toch en beschouwen die als veilig?
“Als je de angst, die je binnen die comfortzone voelt voor de wereld daarbuiten, omarmt, en dan buiten je comfortzone durft te gaan, ga je daar ook veiligheid voelen, omdat het bekender wordt. Het is de angst voor het onbekende wat ons binnen de comfortzone gevangen houdt. Dat is wat mij betreft dus maar een relatief veilige plaats. Ik heb vele angsten gehad, waardoor ik niets ondernam, of mijn talenten niet gebruikte. Door toch te gaan pionieren heb ik veel angsten uiteindelijk aan durven kijken en zijn ze verminderd.
Je hebt veel in bekende tv-series gespeeld en in musicals. Toch is je naam relatief onbekend. Hoe is het dan voor jou om in de wereld van glitter en glamour te werken?
“Ik heb me vaak afgevraagd: “Waarom ben ik niet die bekende Nederlander terwijl ik zoveel in huis heb? Waarom die ander wel en ik niet?” Tot ik tot het inzicht kwam dat ik een ander pad loop.
Met mijn verhaal kun je denken: “Wat erg wat dat jochie heeft moeten doorstaan”. Ik maak het beeld en toch zit ik hier. Dus hoe erg het ook was, wat ik heb meegemaakt, ik ben er niet in blijven hangen. Gisteren zei mijn coach Geraldine Pontenagel: “Je hebt het jezelf niet makkelijk gemaakt. Je bent slim, je hebt een goede stem, je kan zingen, je kan verhalen vertellen, je bent intelligent, je ziet er goed uit, je hebt contactvaardigheden, verdorie zeg, er is niks in je aanwezig om een mislukking te worden.” Ik denk dat mensen niet verwachten dat er onder dat smoelwerk een gecompliceerd mens zit. Met pijn, verdriet en frustratie. En angst. Die discrepantie snapt men niet.
De looks zijn goed, maar ik denk dat ik daarom vaak
niet verder ben gekomen in die wereld.