Kafasını Çevirip Kendine Baktı
Bir iç dünyanın nesnel dışa vurumu
Berat Erbaş
[email protected]
K
üçük bir kafenin köşesine
çekilmiş sakince oturuyor-
du. Sol dirseğini masaya
dayamış, ön kolunun bile-
ğinden dirseğine kadar olan
bölümünü tavana çevirmişti. Bileğini
hafifçe sağa doğru bükmüştü, işaret ve
orta parmağı arasında sigarası duruyor-
du. Saçları akan bir nehrin sadeliği ve
bu sadelikten doğan şairaneliği andıra-
rak omuzlarına uzanıyordu. Kokusu,
çocukluğundaki mutlu kahvaltılardaki
reçelleri düşlemeye zorluyordu insanı.
Masaya paralel şekilde yaslanmış du-
ran kolunda siyah, küçük ama belirgin,
...Kadıköy’de
aradığı şeyin,
Kadıköy’ün
kendisi oldu-
ğunu fark etti
böylece.
daktilo alfabesiyle yazılı bir soru işareti
dövmesi vardı. Görür görmez insana bir
fikir getiren imgeler vardır. Bu soru işa-
reti ona bakanı kuşkuya düşürmek için
tasarlanmıştı adeta. Bir soru soruyordu
her görene. Herkese sorduğu soru fark-
lıydı çünkü herkesin kendine sorduğu
sorular farklıydı.
Çekici gözleri masada açık duran eski
bir kitabın üzerindeydi. Yavaş yavaş ta-
kip ediyorlardı satırları. Okudu, okudu,
okudu… Son bir sayfa daha çevirdi. Bu
yeni sayfayı biraz izledikten sonra kitabı
yavaşça kapadı. Aynı yavaşlıkta sigarası-
nı bitirdi, yeni bir tane daha yakarken
23