Leterkebime, libra, filma... letersi
CDO GJË MERR FUND
Në nëntorin e vitit 2004, Stieg Larsson — gazetar dhe autor gjërësisht I njohur për seritë e romaneve të botuara nën emrin e Seritë e Mijëvjecarit, I pari I cili mund të përmendim “vajzën me Tatuazhin e Dragoit”- ndërroji jetë pasi pësoi një infarct. Ai ishte 50 vjec në atë kohë. Muajin tjetër, Eva Gabrielsson, partnerja e një kohe shumë të gjatë të Stieg, gjeti letrën e mëposhtme midis gjerave të lëna prej tij, e cila kish një mbishkrim “të lexohet vetëm pasi të kem vdekur”, dhe letra datonte e shkruar që 1977, ndërsa Stieg ishte vetëm 22 vjec dhe kish ndërmarrë një udhëtim në Afrikë. Eva e lexoji përbërjen e letrës një ditë pasi e kish gjetur atë, ditën e funeralit mortor të Stieg.
Eva, e dashura ime, Eva Ka marre fund gjithcka. Në një mënyrë apo tjetër, gjithckaje një herë I vjen fundi. Do ketë mbaruar gjithcka një ditë sido që të jetë. Kjo mund të jetë një nga të vërtetat më mahnistëse që ne mund të dimë rreth këtij universi. Yjet vdesin, galaksitë vdesin, planetet vdesin. Njerzit vdesin po ashtu. Unë nuk kam qënë kurrë një besimtar, por ama ditën kur unë fillova të interesohesha për astronominë, vura menjanë gjithcka që kish mbetur nga frika që unë kisha ndaj vdekjes. Kam kuptuar që në krahasim me universin, një qënie njerzore, një qënie e vetme njerzore, ja përshembull unë… është shumë e vogël. Nejse se nuk po e shkruaj kët
28