në mënyra të tjera. Në tregime të tjera, sigurisht, mendoj se novela
është mënyra ideale për t’i shprehur, apo jo?
Adam Smith: Mund t’ju pyes rreth interesit tuaj mbi politikën? Ju
thoni që jeni pjesë e politikës për shkak të një sensi detyrimi. A ishte
ky detyrim personal apo detyrim si shkrimtar?
Mario Vargas Llosa: Epo, kur unë … Unë mendoj se shkrimtarët
janë qytetarë gjithashtu dhe kanë detyrimin moral të marrin pjesë
në debatin qytetar, në debatin mbi zgjidhjet e problemeve që has
shoqëria. Kjo nuk do të thotë se unë mendoj se shkrimtarët duhet
të bëhen politikanë profesionistë. Jo, kurrë nuk e kam menduar,
kurrë nuk kam dashur të bëhem një politikan i kualifikuar. E kam
bërë një herë këtë gjë sepse situata në Peru ishte fort, fort serioze.
Ne kaluam në hiperinflacion, ne kemi terrorizëm, kishte luftë, luftë
civile në vend. Dhe i gjendur në këtë ambient, përshtypja ime ishte
se demokracia e brishtë që ne patëm ishte në pikën e shkatërrimit! Kështu, ndodhi në këto rrethana. Por e bëra si diçka shumë të
jashtëzakonshme duke e ditur shumë mirë që kjo do të ishte një
eksperiencë kalimtare, jo, që ishte.
Por, nga ana tjetër jam ... Unë, unë mendoj se shkrimtarët, si të
gjithë qytetarët e tjerë duhet të marrin pjesë në problemet shoqërore. Përndryshe, nuk mund … nuk mund të protestosh! Nuk
mund të jesh pjesëmarrës. Nëse beson në demokraci, atëherë
demokracia është pjesëmarrje, dhe nuk mendoj se pse shkrimtarët,
apo artistët, apo intelektualët duhet ta shfajësojnë veten e tyre nga
ky detyrim moral për të marrë pjesë.
Adam Smith: Akordimi i çmimit do t’ju prezantojë me një lexues tërësisht të ri, që nuk kanë lexuar kurrë veprat tuaja më parë. Do të donit
42