Bushexpeditie
met de Masai
In het zuidwesten van Kenia, en ten noordoosten van het Masai Mara National Reservaat
bevinden zich de Loita Hills. Het is de meest traditionele hoek van Masai land en een
voorbeeld van hoe een traditionele cultuur perfect kan samenleven met het wild om hen
heen. Karin Anema ging op verzoek van OOG VOOR AFRIKA ‘back to nature’ met de Masai
en leert waar het leven ook om kan gaan.
Hij is chief en medicijnman in zijn Masai-clan: Sankale ole Ntutu.
De komende dagen gidst hij ons, een groepje van vier vrouwen,
door zijn levensdomein. Toen de Nederlandse Manon van
Oldenbarneveld hem voorstelde om een bushexpeditie in het
reisaanbod van hun bedrijf African Touch op te nemen, raakte dat
een snaar bij hem. Sankale: ‘De natuur heeft ons samengebracht.’
Hij is rond de vijftig jaar en hij vindt zijn Masai-cultuur een
voorbeeld voor de westerling, die volgens hem ver van de natuur
af is komen te staan. Tijdens de vierdaagse bushexpeditie, waar we
offline en off grid in de voetsporen treden van de Masai, hoopt hij
dat we gaan beseffen wat we in het westen zijn kwijtgeraakt. Dat
we nieuwe levensinzichten krijgen en leren hoe we kracht uit de
natuur kunnen putten.
Gehuld in zijn traditionele, rood-geruite omslagdoek en behangen
met sieraden, loopt Sankale voorop. Iedere kraal en kleur heeft
een betekenis. Zijn generatie, zijn clan, zijn stam, van alles kun
je eruit afleiden. Ook de andere Masai uit het expeditieteam zijn
traditioneel gekleed. Zij gaan mee als drager, gids en kok, want we
zullen in het wild kamperen. Krijger Oloboni is de jongste.
Tijdens onze tocht zijn de Masai constant alert op pootafdrukken,
uitwerpselen, gebroken takken, platgeslagen gras én geuren van
wilde dieren die zich schuilhouden. Masai dragen altijd een knots
bij zich om wild, zoals olifanten, weg te kunnen jagen. Desondanks
speelt Manon in op de eventuele zorgen van haar klanten door een
ranger met geweer, schoon drinkwater en westers eten mee te
sturen tijdens de expeditie. Het avontuur moet de hoofdrol spelen.
‘Hoofdzaak is dat jullie je aan de natuur leren overgeven.’
Kracht putten uit de natuur
Terwijl we door de bush lopen, vertelt Sankale dat hij de bijna
westerse levensstijl van de groeiende middenklasse in steden
in Kenia verfoeit. Smartphone winkels en fastfood ketens doen
daar uitstekende zaken. Hij maakt zich zorgen over mensen met
overgewicht. Voor hem geen suiker in de thee, geen zes paar
schoenen en geen deodorant uit een spuitbus. Hij zuigt honing
uit bloemen en hij plukt kamferbladeren als opfrisdoekje en wc-
papier. Die spullen hadden we dus niet mee hoeven te nemen ...
Maar, relativeert een andere Masai, ook de levensstijl van veel
verstedelijkte Masai verandert. Sommigen sluiten zich aan bij
een van de vele kerken, zoals de Zevende-dags Adventisten of de
Pentecostal Church, een stroming overgewaaid uit de Verenigde
Staten, die actief zieltjes werven. Of ze drinken westers bier in
plaats van honingbier tijdens ceremonies. Sankale benadrukt
keer op keer, ook in zijn clan, hoe belangrijk het is hun tradities
te behouden. Anders zal de cultuur van de Masai langzaam aan
verdwijnen.
Hij is net terug van een bezoek aan Nederland en vindt dat de
energie van de mensen die hij daar heeft ontmoet, prestatiegericht
is. Hij houdt een bevlogen pleidooi voor een holistische levensvisie.
‘Alles draait om de uitwisseling van energie.’ Het gaat juist om »
Tekst en foto’s: Karin Anema