57
Was het niet moeilijk om zo openhartig te zijn?
Rik Felderhof: ‘Normaliter strooi ik niet royaal met mijn gevoelens. Ik heb
van nature een zekere reserve, ook tijdens deze reis door Italië heb ik die
proberen te beschermen. Dat is slechts gedeeltelijk gelukt, door toedoen
van de charmante doch venijnige manier van interviewen van madame
Westerterp. Met haar dwingende pen achtervolgde ze mij tot in de kleinste
steegjes van Venetië. Mijn redding waren haar hoge hakken waarop ze mij
niet kon bijhouden, zodat ik wanneer ik dat wilde, kon verdwijnen in de
krochten van de stad.’
Marjolein Westerterp: ‘Onze gesprekken kwamen op een steeds hoger plan,
toch moest ik alle zeilen bijzetten om Rik Felderhof bij mijn les te houden.
Vaak had ik het gevoel een pas de deux voor één persoon te dansen. Al
reizend en gravend in de schatkist van de herinneringen ontstond er echter
een Italiaanse wals voor twee heren – de Vliegenvanger en Rik Felderhof
– en één dame ... Dat was ik. Het was echter alleszins een boeiende
ontdekkingsreis langs het mooiste van Italië en een kijkje in de ziel van de
schrijver met een bestseller op zijn naam. Het is uiteindelijk de biografie
geworden die – als het aan Rik Felderhof had gelegen – nooit geschreven zou
zijn.’
Sommige passages in het boek zijn ‘onthullend’ te noemen. Of ziet u dat
anders?
Rik Felderhof: ‘Misschien ervaar ik het anders. Er moet een reden zijn om
jezelf naar de guillotine te vergezellen, want zo voelt het toch wanneer
men een poging waagt, zoals Marjolein deed, je ziel te scalperen. Het
is zaak in de buurt te blijven om erger te voorkomen, daarom neem ik
mezelf in bescherming. Ik ben overigens best bereid iets van mezelf prijs
te geven omdat het in dit geval gekoppeld is aan de thema’s die in mijn
romans worden aangeroerd. Er wordt een bepaald beeld gevormd, een visie
uitgedragen, iemand neemt een standpunt in. Dan ligt het voor de hand dat
de auteur wordt bevraagd over de keuzes die hij zijn personages laat maken
en in hoeverre dat overeenkomt met zijn karakter. Waarin lijkt de auteur op
zijn romanfiguur, wat zijn de overeenkomsten en wat zijn de opmerkelijke
verschillen? Waar zit het geheim? Er moet een zekere spanning voelbaar zijn.
Zonder wrijving geen glans. En wrijving is in dit boek ruimschoots aanwezig.
Humor gelukkig ook!’
Zonder begin geen einde.
Marjolein Westerterp: ‘Het begin was onze samenwerking voor het tijdschrift
Felderhof waarbij we samen door Tanzania reisden. Op mijn verzoek nu het
derde deel van De Vliegenvanger-trilogie was verschenen om een nadere blik
op de zielenroerselen van de auteur te mogen werpen, kwam de uitnodiging:
Kom naar Venetië, breng haring en platte schoenen mee. Ik hou niet van
haring.’
Rik Felderhof: ‘En ze kwam op pumps. De toon was gezet, en die werd toen
het einde van de reis naderde zeker niet gematigder.’ ˙
Een zomer in Italië, Marjolein Westerterp/Rik Felderhof | ANWB | 416 pagina’s,
met foto’s en illustraties | Luxe paperback | € 20,- | ISBN 978-90-18-04436-7
[email protected]