Ek moet reis om die wêreld om huis toe te gaan
Ek moet praat met een vreemde om myself te verstaan!
Kaap de Goede Hoop: Historische betrokkenheid
Als je daar staat, daar waar de oceanen, de Indische en de
Atlantische, met woest geweld samenkomen, uitkijkend op
Antarctica, je realiserend dat in 1652 Jan van Riebeeck hier een
verversingspost voor de Nederlandse VOC vestigde … dan sta
je daar op het ‘einde’ van de wereld even met je rug naar de
toekomst, oog in oog met het verleden. We delen ‘uit welke
kano we komen’ en de impact die dat op ons leven heeft. We
beseffen hoeveel van onze organisaties in transitie zijn en met
de verandering vaak nauwelijks oog en respect hebben voor het
verleden.
Als Leslie Maboza vertelt over zijn jeugd ten tijde van apartheid
voelen we ons als blanken toch medeverantwoordelijk. Er is
echter geen verwijt of schuld, er is schaamte en pijn. Maar ook de
dankbaarheid om vandaag samen te zijn en dit te delen.
Reisgenoot Nanda heeft uitgerekend hier, samen met ons, een
deel van de as van haar moeder uitgestrooid. Co-trainer Dumisani
Magadlela neemt ons hierop mee in een van de aspecten van
Ubuntu. In Ubuntu wordt niet gedacht in ‘overledenen’. Het gaat
om ‘levende doden’, onze (voor)ouders, maar zelfs ook de nog niet
geboren kinderen. ‘Je moeder is nu in ons midden en ze leeft voort
in Zuid-Afrika.’ Hoe mooi is dat.
Robbeneiland: Schuld, Vergeving en Verzoening
De boot brengt ons vanaf de Waterfront naar Robbeneiland. Het
eiland is voor