Aynaya Gidelim Mi?
Emrullah Atabey
“Aynaya gidelim mi?” diye fısıldadı kucağındaki bebeğe. Beni göz
ardı ediyor görünüyor. Onda da tüm çocuklarda görülen,
büyüdükçe istidat kazanılan rol yapma vardı. Yalnız, nedendi
şunun çoğunlukla kadınlarda daha belirgin olması? Çekirdeğinde
ağaç olmak olanın çimen olması beklenmezdi. Fakat bu
kodlamanın alt metni neydi? Dahası bu kadar girift düşünmeye ne
gerek vardı? Basit yaşayan insanlar benden daha mutlu değil mi?
Aynaya yürüdüler. Bebeğin tepkisine baktı. Bebeği salladı biraz
kucağında. Ardından benim olduğum tarafa yürüdü. Önümde
durdu ve “yoruldum. Bebeği sen alsana.” dedi. Bebeği bana uzattı.
Bana karşı, dokuzlarındaki bir çocuğun bu kadar konuşması
normal miydi? Dahası, neden onun bana bu şekildeki hitabını
duyan diğer yetişkinler, onu uyarmak ihtiyacı duyuyorlardı. Bir
otorite boşluğu ile mi dolmuştum?