“ Fight Club ” - w języku polskim przetłumaczony na “ Podziemny krąg ” można z wielką pewnością określić klasykiem kinematografii . Film wyreżyserowany na podstawie książki Chucka Palahniuka przez Davida Finchera miał premierę w 1999 roku i zdobył trzy nagrody oraz dziewięć nominacji , w tym do Nagrody Oscara za najlepszy montaż dźwięku i do Złotego Popcornu za najlepszą scenę walki .
Film pomimo swojej pierwotnej nazwy nie polega tylko na walkach , chociaż może sprawiać takie wrażenie . Głównego bohatera ( Edward Norton ) poznajemy , kiedy “ jest w dziwnym czasie swojego życia ” o czym sam mówi . Zmaga się on z bezsennością a w wolnym czasie przychodzi na różne spotkania z ludźmi cierpiącymi na wiele chorób i zaburzeń , które niekoniecznie dotykają jego samego . Szuka w ten sam sposób pocieszenia . Podczas jednego ze spotkań poznaje Marlę Singer ( Helena Bonham Carter ), która od początku przykuwa jego uwagę nietypowym wyglądem , ale też zachowaniem . rysów twarzy . Tyler żyje ze sprzedaży mydła , z pracy kelnera gdzie sabotuje posiłki klientów oraz w kinie gdzie w obrzydliwy sposób przerabia klatki w filmach . Razem z narratorem postanawiają stworzyć klub walk , którego pierwsza i druga zasada brzmi , że o klubie nie będzie się rozmawiać .
Jak wyżej zostało wspomniane , film nie jest przepełniony samymi bójkami , one raczej służą do przedstawienia walki przeciw popadaniu w schematy którymi ślepo kieruje się większość ludzi . Charakter tego dzieła można śmiało określić jako uniwersalny , pozostawia szerokie pole do interpretacji przez widza . Ujrzeć w nim można ucieczkę poprzez wyładowywanie agresji czy sprzeciw wobec norm narzuconych przez społeczeństwo i chęci “ narodzenia się na nowo ”.
Dowiaduje się , że owe spotkania są bardziej fascynujące od kina i dobrego popcornu . Oprócz Marli zauważalną osobą jest też mężczyzna - Tyler ( Brad Pitt ), którego poznaje główny bohater ( imię przez cały film jest nieznane ) w samolocie . Tyler Durden to zupełne przeciwieństwo głównego bohatera , bowiem Tyler to dobrze zbudowany i przystojny anarchista ( przynajmniej tak się osobiście określa ), natomiast protagonista , nazywany też Narratorem , jest wychudzony , blady czy też nie ma mocnych