Muzyka stanowi potężne narzędzie wyrazu e- mocji , a badania nad neurobiologią skupiają się na jej roli w analizie mechanizmów mózgowych , które leżą u podstaw przetwarzania dźwiękowych doznań emocjonalnych . Dotychczasowe badania opierały się na nagranych utworach , próbując zdefiniować model neuronalny reakcji na emocje muzyczne . Jednakże nagrana muzyka , mimo swojej użyteczności i uwielbienia , nie jest w stanie oddać w pełni bogactwa doznań , jakie przynosi muzyka na żywo . To właśnie podczas koncertów , w dynamicznej interakcji między artystami a publicznością , intensywne emocje muzyczne osiągają swoje apogeum . Najnowsze badania grupy specjalistów uniwersytetu w Zurychu pod przewodem Saschy Frühholza , z poprzedniego miesiąca ,
wskazują na to , że muzyka na żywo jest w stanie silniej i bardziej spójnie pobudzać obszary mózgu związane z emocjami u słuchaczy w porównaniu do nagranych utworów , z platform streamingowych . Co więcej , muzyka na żywo inicjuje dynamiczne interakcje między mózgiem a muzyką , które w niektórych przypadkach odbiegają od wcześniej ustalonych modeli neuronalnych dotyczących reakcji na muzykę . Ta złożona dynamika ukazuje , jak głęboko muzyka na żywo oddziałuje na nasze umysły i jak istotne są te interakcje dla naszego doświadczenia muzycznego oraz emocjonalnego .
EMOCJONALNY REZONANS MUZYKI
Podobnie jak inne formy sztuki , muzyka może wywoływać zarówno pozytywne , jak i negatywne emocjonalne reakcje . Zarówno korowe ,, jak i podkorowe obszary mózgu są stymulowane przez rozpoznanie i przetwarzanie tych emocji .
U ludzi kora mózgowa to miejsce wielu funkcji wyższego rzędu ( np . podejmowanie decyzji i język ). “ Podkora ” oznacza ' pod cortexem '. Podkora to obszar , gdzie przetwarzamy bardziej prymitywne funkcje ( np . emocje przetwarzane w migdałku ).