Wspólny cel
Najprawdopodobniej każdy człowiek w swoim życiu miał styczność z tańcem. Nasze małe początki wywodzą się już od najdawniejszych czasów historycznych. Taniec opisywany był przez wielu greckich filozofów, a swoje miejsce znalazł także w Biblii. Już wtedy stał się częścią życia codziennego jako element kultury i sztuki.
Obecnie taniec dostrze-gamy często na początkach swojej edukacji. Mowa tutaj o przedszkolach czy szkołach, gdzie prowadzone są proste, elementarne zajęcia taneczno – ruchowe. Natomiast później taniec zauważamy i wykorzy-stujemy jako główny element zabawy na różnego rodzaju potańcówkach czy weselach. Wielokrotnie możemy obser-wować znakomite formy taneczne przedstawiane w programach rozrywkowych lub po prostu pójść o krok dalej i zobaczyć je na żywo na festy-nach, koncertach czy wielkich
nach, koncertach czy wielkich
scenach. Wszystkie układy taneczne, rozmaite chore-ografie zawsze budziły podziw wśród ludzi. Warto jednak zadać sobie proste pytanie: Co to jest taniec? Dla każdego człowieka jest to całkiem co nieco innego, potocznie mówiąc, ilu ludzi tyle opinii. Jednakże tym razem nie jest to wcale coś co ma poróżnić społeczeństwo, a właśnie możliwością do zdefiniowania terminu ,,taniec’’.
Wyjątkowością tej formy fizycznej jest niepowtarzalna możliwość poznawania siebie na nowo. Możemy odkrywać głęboko ukryte podkłady uczuć i energii.
głęboko ukryte podkłady uczuć i energii. Taniec dla pewnej części społeczeństwa jest najpiękniejszą pasją, jaką mogli sobie kiedykolwiek wymarzyć. Tańcząc, każdy z nas staje się wolny, zapomina o przytłaczających go proble-mach, stwarza pewnego rodzaju przestrzeń gdzie może pobyć sam ze sobą. Od lat taniec łączy ludzi, małe dzieci, stawiając swoje pierwsze kroki na zajęciach tanecznych zawiązują nowe relacje, które później przekształcają się w długotrwałe przyjaźnie.