Toraks ve Akciğerler
47
Resim 42. Posterior Toraks İndirek Perküsyonu
Oskültasyon
Resim 40. İndirekt Perküsyon
Perküsyon sesleri en güçlü göğüs duvarının
en ince olduğu yerlerde işitilir. Normalde perküsyon sırasında hava ile dolu olan akciğerden
rezonans sesi (sonor sesler) işitilir. Çocuklarda
yetişkinlere göre rezonans daha iyi oluşur.Skapula, kosta, omurga, kaslara perküsyon uygulanırsa mat ses (dullnes) işitilir. Aynı zamanda
akciğer kitleleri de mat ses verir.
Resim 41. Posterior toraks perküsyonu
Oskültasyon trakeabronşial ağaca hava akışını ve mukus veya hava yolu tıkanıklığını değerlendirmek için uygulanır. Normalde hava yollarına hava akışında bir tıkanıklık olmaz. Normal
hava akışı sırasında oluşan sesleri tanıyan hemşire hava yolu tıkanıklığı ile oluşan sesleri değerlendirebilir. Hemşire/ebe, steteskopun diyaframını posterior göğüs duvarında interkostal aralıklara yerleştirir. Hasta kollarını göğsünün önünde kavuşturur, başını öne eğer ve ağzını hafifçe açarak derin nefes alıp verir. Hemşire/ebe steteskopu değişik alanlara yerleştirerek inspirasyon ve ekspirasyonu dinler. Obez
hastada oskültasyonda ses sönük geliyorsa
hastaya daha güçlü ve hızlı nefes alıp vermesi söylenir. Göğüs duvarları ince olduğu için solunum sesleri çocuklarda daha yüksektir. Sağ
ve soldaki solunum seslerini karşılaştırabilmek
için perküsyonda kullanılan sistem ile oskültasyon yapılır. Hemşire/ebe sağ tarafın bir bölgesinde duyduğu sesi karşı bölgedeki sesle karşılaştırır.
Hemşire/ebe oskültasyonda normal solunum seslerini ve anormal (patolojik) solunum
seslerini değerlendirir. Normal solunum sesi
bulunduğu bölgeye göre farklı karakterde olabilir. Sesler, normalde posterior toraksta bron-