My first Publication Caffe Montenegro broj (162.)

PORODICA ILIĆ: PRIMJER TRA- DICIONALNOG GOSTOPRIM- STVA, POŠTOVANJA I OČUVA- NJA BAŠTINE Ispred seoskog domaćinstva “Giardino Lepetano“ dočekaće vas braća Marko i Miha, baš onako kao što to kod nas još uvijek čine pravi domaćini: srdačno i gostoprimno. Ono što vam i nakon kratkog druženja s braćom Ilić biva jasno je da im je finan- sijska dobit od tog posla zaista u drugom planu. Rijetkost je upoznati tako mlade, urbane ljude koji su toliko privrženi tradi- ciji i sa toliko ljubavi žele da sve što znaju i sve što ovo selo može da pruži da priu- šte gostima, i da im prenesu taj bokeški duh u originalu. Na potez registracije domaćinstva Ilići su se odlučili jer istinski uviđaju značaj starih domaćinstava i autentičnosti koju mogu da priušte gostima u svom selu, Marko i Miha imaju svesrdnu pomoć u svom naumu od cijele porodice, u skladu sa mogućno- stima i obavezama svi daju svoj doprinos jer su svi zaposleni i imaju ozbiljne karijere: otac je hirurg - doktor primarijus Ivan Ilić, direktor Opšte bolnice Kotor, majka Slavica je advokatica. Marko je pravnik i radi u porodič- noj advokatskoj firmi, a Miha inže- njer elektrotehnike. Porodična kuća datira iz sredine 19. vijeka, a inače je ucrtana na starim austro-ugarskim kartama, kada je to područje bilo podijeljeno na Gornje i Donje Iliće. Upravo tu kamenu kuću tipične stare crnogorske gradnje koja je u prošlosti u prizemlju imala izbu, i koja ima zidove debele jedan metar pa je u kući prijatno i po najvećim vrućinama i preko dana i nema potrebe za dodatnim rashlađivanjem. Ilići su kuću renovirali očuvavši njen pređašnji izgled. Kuća je ostala ista spolja i sasvim je pripa- dajuća nedevastiranoj okolini, samo je u svojoj kući. Njihovo imanje se proteže na preko 30.000m2. Na stepenastom imanju sa primorskim suhomeđama, rasprostiru se maslinjaci autohtonih sorti (žutica, lombardeška, crnica), italijan- ske (lećino), hrvatskih (oblica, levan- tinka, lastovka, istarska bjelica), smokve sorte sušelica, vinova loza, rogač, limun, narandže, trešnje… BRAĆA ILIĆ: MARKO I MIHA dobila malo drugačiji unutrašnji raspo- red. Ispred kuće se nalazi loza (fran- cuzica), starosti preko 90 godina, koja svojom krošnjom obezbjeđuje debelu hladovinu. U prizemlju je sada prostrana konoba u kojoj Ilići goste posjetioce za koje sve sami spremaju i poslužuju. Na spratu su apartmani sa namješta- jem koji ukazuje na domaćinstvo, kuću, dom, a ne na puki smještaj. Konoba je ispunjena starinama: predmetima koji su u vlasništvu porodice kroz generacije i svjedoče o životu koji je tu življen ali i nastavljaju da žive kroz priču potomaka o njima. Izrezbareni predmeti, statue i rad u drvetu su uočljivi u detaljima, pa od Marka saznajemo da im je očev stric bio nadareni i vješti stolar i umjetnik u drvetu, a Marko i Miha su naslijedili taj talenat, Miha slika, Marko “kleše” i oblikuje drvo u slobodno vrijeme. Gosti koji dođu kod Ilića kao suvenir nerijetko dobiju drvenu ribicu, Markov ručni rad. Markov otac se bavi u slo- bodno vrijeme nacrtima brodova, zapa- zila sam jedan ozbiljan nacrt u kući, ali i rijedak primjerak brodske makete… 27

My first Publication Caffe Montenegro broj (162.) | Page 27