Εισαγωγή
Η ψυχική νόσος, έχει δυσµενείς αλλά και κάποιες φορές αποδιοργανωτικές
συνέπειες για τον ασθενή ενώ παράλληλα έχει και σημαντικές επιπτώσεις στην
οικογένεια,
καθώς
διαπιστώνεται
να
επηρεάζει
όλες
τις
πτυχές
της
ψυχοσυναισθηµατικής και της κοινωνικής ζωής αυτής. Οι αλλαγές στην κοινωνική
πολιτική και η τάση για αποιδρυματοποίηση των ψυχικά πασχόντων μετέφεραν την
ευθύνη της καθημερινής φροντίδας των ατόμων με χρόνιες ψυχικές διαταραχές
στην κοινότητα. Επιπροσθέτως είχαν ως αποτέλεσμα την επιμήκυνσης της
διάρκειας παραμονής του ασθενή στο οικογενειακό περιβάλλον και την αύξηση της
επαφής της οικογένειας με τον ψυχικά πάσχοντα. Καθίσταται σαφές, ότι η
οικογένεια αποτελεί ένα σύστημα ή δίκτυο το οποίο επηρεάζει και επηρεάζεται ενώ
παράλληλα «αντιδρά» στην ψυχική ασθένεια ενός μέλους της.
Αποτέλεσμα των παραπάνω διαπιστώσεων είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες
με το κίνημα του αποιδρυματισμού με απώτερο σκοπό την αποασυλοποίηση και τη
βαθμιαία κοινωνική επανένταξη, παρατηρείται μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο
προσέγγισης της οικογένειας των ατόμων με χρόνιες ψυχικές διαταραχές. Ο ρόλος
της
οικογένειας
θεωρείται
πολύ
σημαντικός,
καθώς
αποτελεί
το
κύριο
υποστηρικτικό φυσικό σύστημα για τον ασθενή. Παράλληλα, η οικογένεια μπορεί να
αποτελέσει ορισμένες φορές και τη μοναδική πηγή φροντίδας του ατόμου που
πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια. Παράγοντες όπως η διαταραγμένη
επικοινωνία, ή η αρνητική συναισθηματική ατμόσφαιρα μέσα στο οικογενειακό
σύστημα φαίνεται να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη
της νόσου (Parker, 1993. Pinquart, & Soerensen, 2003).