Μετωπιαίος Λοβός: Αναμφίβολα, ένα από τα σημαντικότερα νευροψυχολογικά
ευρήματα του 20ου αιώνα αποτελεί η ανακάλυψη της συμμετοχής των μετωπιαίων
λοβών στις διεργασίες του εγκεφάλου. Αν και αρχικά θεωρούνταν το ‘’άχρηστο
κομμάτι ‘’ του εγκεφάλου λόγω ελλειπών δεδομένων νευροψυχοπαθολογίας, οι
σύγχρονες μέθοδοι νευροαπεικόνισης, ο πιο σαφής καθορισμός κλινικών κριτηρίων
για νευροψυχοπαθολογικές διαταραχές και η ανάπτυξη αξιόπιστων, ευαίσθητων
νευροψυχολογικών εργαλείων για την μέτρηση των νευρογνωσιακών ελλειμμάτων
μας άνοιξαν τον δρόμο για την ορθότερη αξιολόγηση της λειτουργίας των
μετωπιαίων λοβών. Αν και το εξελικτικά πιο πρόσφατο αναπτυχθέν τμήμα του
ανθρώπινου εγκεφάλου, η έκρηξη κλινικών και πειραματικών δεδομένων για τους
μετωπιαίους λοβούς αποτελεί μια σύγχρονη τάση
Ο συμβατικός διαχωρισμός του εγκεφάλου τοποθετεί τους μετωπιαίους λοβούς στο
πρόσθιο τμήμα του, μπροστά από την κεντρική αύλακα και πάνω από τη σχισμή
του Sylvius, διαχωρίζοντας τον βρεγματικό και τον κροταφικό φλοιό αντίστοιχα. Δεν
είναι όμως τόσο το ανατομικό κομμάτι αυτό που απασχολεί τους σημερινούς
επιστήμονες, αλλά το λειτουργικό.
Από ψυχολογικής απόψεως, οι μετωπιαίοι λοβοί φαίνονται οι πιο σύνθετοι, καθώς
ευρήματα δείχνουν πως συμμετέχουν σε όλα τα έργα απαρτίωσης της ανθρώπινης
νόησης. Φαίνεται να δημιουργούν την πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε.
Σύμφωνα με τον Luria, αυτό συμβαίνει λόγω της συμμετοχής των μετωπιαίων
φλοιών σε όλες τις διεργασίες οργάνωσης, ρύθμισης και επιβεβαίωσης της
ανθρώπινης συμπεριφοράς. Πρόκειται για ένα κέντρο ελέγχου, ένα κέντρο
οργάνωσης και συντονισμού όλων των ανθρώπινων διεργασιών. Συνοπτικά,
μερικές από τις λειτουργίες στις οποίες παίρνει μέρος ο εγκέφαλος είναι η
δημιουργικότητα, η προσοχή, η μνήμη, η λογική, η θεωρία του νου και οι
εκτελεστικές λειτουργίες.
Η παρακάτω εργασία εξετάζει το ρόλο των μετωπιαίων φλοιών στις διεργασίες
κωδικοποίησης και ανάκλησης της επεισοδιακής μνήμης, στην ημισφαιρική
ασυμμετρία που παρουσιάζεται και στο θεωρητικό μον