Mucize Ruh 13. Sayı Turgut Uyar Edebiyat Kültür Sanat Dergisi 13. sayı | Page 28
Ertelenen Hayatlar
Ölümün sonsuzluğu değil midir korkutan,
Bir bitişten öte bir başlangıç,
Zamanı bilinmeyen,
Sadece beklenen…
O nefese şahit olan gözlere hayat bir başka görünüyor. Zorun-
lulukları değil de, içinden geleni yaşamak istiyorsun. Her gün
önünden geçtiğin çiçekler daha renkli eşlik ediyorlar sanki güne-
şe. Gökyüzü daha bir derin, kuşlar daha bir özgür geliyor sana.
Aldığın her nefes daha bir anlamlı. Küçük bir çocuğun, ha-
yatı keşfindeki heyecanını yakalıyorsun yeniden.
Kahkahanı daha çok seviyorsun. Sevgine koşul-
suz, yüreğinle sarılıyorsun. Çünkü biliyorsun,
her an o bakış son olabilir. Ertelenen gülüş-
ler hiç duyulmayabilir. Hiçbir şeyi kaçır-
mak istemiyorsun. “Keşke”lerin yerini
“İyi ki”lerin aldığı, gerçekten kendin
olduğun bir hayat yaşıyorsun. Ve
ölüm gelip kulağına fısıldadığında,
hınzır bir tebessümle ona ne diye-
ceğini biliyorsun, “Yetmedi ama
güzel yaşadım be!”
FERAY ALTAN
27
Yaşamı bekletirken aniden geliveren ölümü gördün mü hiç? Bir-
kaç saniye sürüyor. Bir ömür gibi gelen birkaç saniye. O son ne-
fese şahit oldun mu? Hiç alınmadan verilen bir nefes. Öyle içten
geliyor ki, hiç bitmeyecek sanıyorsun. O an, belki de yaşama son
bir sarılış. Aniden bitiveren. Sonrası derin bir sessizlik.Hiçlik…