Mucize Ruh 13. Sayı Turgut Uyar Edebiyat Kültür Sanat Dergisi 13. sayı | Page 28

Ertelenen Hayatlar Ölümün sonsuzluğu değil midir korkutan, Bir bitişten öte bir başlangıç, Zamanı bilinmeyen, Sadece beklenen… O nefese şahit olan gözlere hayat bir başka görünüyor. Zorun- lulukları değil de, içinden geleni yaşamak istiyorsun. Her gün önünden geçtiğin çiçekler daha renkli eşlik ediyorlar sanki güne- şe. Gökyüzü daha bir derin, kuşlar daha bir özgür geliyor sana. Aldığın her nefes daha bir anlamlı. Küçük bir çocuğun, ha- yatı keşfindeki heyecanını yakalıyorsun yeniden. Kahkahanı daha çok seviyorsun. Sevgine koşul- suz, yüreğinle sarılıyorsun. Çünkü biliyorsun, her an o bakış son olabilir. Ertelenen gülüş- ler hiç duyulmayabilir. Hiçbir şeyi kaçır- mak istemiyorsun. “Keşke”lerin yerini “İyi ki”lerin aldığı, gerçekten kendin olduğun bir hayat yaşıyorsun. Ve ölüm gelip kulağına fısıldadığında, hınzır bir tebessümle ona ne diye- ceğini biliyorsun, “Yetmedi ama güzel yaşadım be!” FERAY ALTAN 27 Yaşamı bekletirken aniden geliveren ölümü gördün mü hiç? Bir- kaç saniye sürüyor. Bir ömür gibi gelen birkaç saniye. O son ne- fese şahit oldun mu? Hiç alınmadan verilen bir nefes. Öyle içten geliyor ki, hiç bitmeyecek sanıyorsun. O an, belki de yaşama son bir sarılış. Aniden bitiveren. Sonrası derin bir sessizlik.Hiçlik…