Opgetild Ik was in paniek, werd duizelig en dacht dat ik zou flauwvallen. Het werd warmer en warmer, en ik voelde steeds meer mensen op me stappen. Toen voelde ik ineens dat ik omhoog ging. Iemand tilde me op en droeg me naar buiten! Ik voelde de wind en kreeg weer een beetje lucht. Op een rustig plekje werd ik neergelegd. Nu pas kon het gezicht van mijn redder zien. Hij begon tegen me te praten, maar ik kon niet horen wat hij zei. Na een tijdje rustig gezeten te hebben, was ik er weer bij met mijn hoofd, maar ik wilde niet graag alleen gelaten warden. Hij gaf me een zakdoekje om mijn bloedneus te stoppen. Ik had beurse plekken op mijn rug en zij en verschrikkelijke hoofdpijn, maar verder ging het goed met me.
Top secret Nadat ik een uurtje buiten de tent had zitten bijkomen, kwamen mijn vriendinnen naar me toe. Ze moesten huilen omdat ze super erg bezorgd waren. Zodra iedereen tijdens het optreden begon te springen en ze mij kwijt raakten gingen ze de tent uit, op zoek naar mij. Na een uur hadden ze me gevonden. Ze waren heel blij dat er niets ergs met me aan de hand was. Na dit vreselijke moment hebben we niet meer vooraan gestaan bij optredens, dat vonden we te eng. Maar het was nog steeds fantastisch op het festival. Ik heb mijn ouders nooit verteld van de ' bijna vertrapping '. Als ik dat had gedaan, had ik dit jaar vast niet mogen gaan. Echt niet dat, ik dat aan me voorbij zou laten gaan!
Lieke Verbakel