Lola was door het dolle been toen ze voor het eerst naar Lowlands, een meerdaags festival in Nederland, toe ging. Maar ze had geen idee wat haar zou overkomen. Tijdens een optreden van een bekende artiest belandde ze op de grond en werd bijna vertrapt door de springende menigte.
Wat was ik gelukkig toen ik voor mijn verjaardag een kaartje voor Lowlands kreeg. Ik wilde er al heel lang heen, maar mijn ouders zeiden dat ze me te jong vonden, maar dat bleek dus allemaal een groot toneelstuk te zijn! Ik mocht naar Lowlands toe! Ik kon het bijna niet geloven, ik kon niet wachten om al mijn favorieten artiesten te zien optreden. Nog een maandje en ik zou met mijn vriendinnen naar het leukste muzikale evenement ooit gaan!
Mijn ouders brachten ons naar Biddinghuizen, de plaats waar het festival plaatsvond. Nadat we een uur in de rij voor de ingang hadden gewacht, mochten we het campingterrein op. We sjouwden onze spullen naar onze camping en waren er helemaal klaar voor.
Hand in hand Daarna gingen we meteen naar het festivalterrein. Overal was leuke muziek, lekker eten en feestende mensen. De zon scheen dus we zochten een mooi plekje uit op het gras en gingen liggen. We namen het programmaboekje door en kruisten de bands aan die we in ieder geval wilden zien. We gingen naar al onze favoriete bands. Iedere keer probeerden we natuurlijk zo dicht mogelijk bij het podium te komen als mogelijk. Als we vooraan stonden was onze missie geslaagd. We bleven wel altijd elkaars handen vasthouden, dat hadden we afgesproken zodat we elkaar niet zouden verliezen in de menigte.
Op de grond Bij het optreden van Racoon ging het mis. We moesten nog even naar de toiletten voordat het optreden begon. Daardoor was het eigenlijk al veel te druk toen we de tent in wilden voor de show. We probeerden naar voren te lopen, maar niemand liet ons erdoor. Het was super heet, dus ik kreeg het benauwd en het voelde alsof ik geen lucht kreeg. Op het moment dat ik de eerste tonen van het nummer hoorde, voelde ik dat ik mijn grip verloor. De handen van mijn vriendinnen gleden uit mijn handen. Door het geduw en getrek van de massa kon ik mijn evenwicht niet meer bewaren, ik viel op mijn knieën en belandde ook met mijn handen op de grond. Ik voelde andere mensen over me heen lopen en vallen. Dit kon niet goed zijn!