MIDDLE EAST HISTORY POLITICS CULTURE XI-XII Middle East | Page 28

(արևմուտքի) միությունը: 1981 թ. Պարսից ծոցի արաբական վեց
պետություններից ստեղծված Ծոցի Համագործակցության խորհրդի
հետ միասին` Արաբական պետությունների լիգայի անդամ 22 երկր-
ներից 15-ն արդեն տարբեր տարածաշրջանային խմբավորումների մաս
էին կազմում: Տարածաշրջանային խմբավորումների ստեղծումը նվա-
զեցրեց Արաբական լիգայի դերը: Յուրաքանչյուր խմբավորում միա-
վորեց ավելի սերտ հարաբերություններ և ընդհանուր շահեր ունեցող
երկրների: Դրա արդյունքում առանձին խմբավորումների շահերը հա-
ճախ սկսեցին վեր դասվել Արաբական լիգայի շահերից: Միայն Սի-
րիան հեռու մնաց խմբավորումներին անդամակցելուց:
Ի պատասխան իրան-իրաքյան պատերազմում Սիրիայի բռնած
դիրքորոշման՝ Իրաքի նախագահ Սադդամ Հուսեյնը ամեն կերպ հովա-
նավորում էր Լիբանանի հակասիրիական ուժերին: Սակայն Սիրիան
դուրս եկավ ճնշման տակից՝ ճկուն արտաքին քաղաքականություն
իրականացնելով 5 : 1980-ականների վերջին Սիրիան աստիճանաբար
սկսեց Եգիպտոսի հետ մերձեցման քայլեր ձեռնարկել: 1988 թ. դեկ-
տեմբերին, տասնամյա հակաեգիպտական քարոզչությունից հետո,
Սիրիայի նախագահ Հաֆեզ Ասադը հրապարակայնորեն հայտարարեց,
թե ընդունում է Եգիպտոսի կարևորությունը արաբական բեմի վրա, և
որ սիրիա-եգիպտական համագործակցությունը մշտապես համապա-
տասխանել է արաբական աշխարհի ընդհանուր շահերին: 1989 թ.
մայիսին Սիրիան այլևս չէր ընդդիմանում Եգիպտոսի վերաանդամակ-
ցությանն Արաբական լիգային:
1989 թ. դեկտեմբերի կեսերին վերականգնվեցին օդային թռիչք-
ները Կահիրեի և Դամասկոսի միջև, իսկ երկու շաբաթ անց վերա-
կանգնվեցին նաև դիվանագիտական հարաբերությունները 6 :
Սիրիայի հետ հարաբերությունների վերականգնումը նշանա-
կալի ազդեցություն ունեցավ արաբական աշխարհում Եգիպտոսի դիր-
քի բարձրացման վրա:
1990 թ. մարտին Արաբական լիգայի խորհուրդը որոշում կայաց-
րեց կազմակերպության նստավայրը Թունիսից ետ տեղափոխել Կա-
հիրե 7 :
Նույն տեղում, էջ 5:
Կարապետյան Ռ., Սիրիայի տեղն ու դերը արաբ-իսրայելական հակա-
մարտությունում (1946-2000 թթ.), Կահիրե, 2008, էջ 241:
7 Նույն տեղում:
28
5
6