tacımızdır , bütün Piran kendi mürşidleri vasıtasıyla onunla yola çıktılar , onunla varoldular . Eğer bir insanın bendeninde O varlığını gösterirse , artık o kişinin inancı da kendinden kendinedir , imanı da kendinden kendinedir . Artık başka bir yer aramaya kalkmaz , çünkü aradığı zirveyi bulmuştur . O , artık o kişiden konuşmaktadır . Mademki O bütün varlığın rahmetidir , o kişi artık O ’ nun gözüyle bakar bu aleme ve bir topluluğa girdiği zaman da orada bulunan herkesin hallerini izler , gönüllerini okur ve onlara göre muhabbet eder , herkesi kendine çeker .
“ Gel de hemen şu eşi olmayan alışverişi durmayan pazarda eskileri sat , hazır ve elde bir olan beyliği al . Eğer bir şüphe gelir de yolunu vurursa ticarette bulunan peygamberleri kendine senet yap . O padişahlar padişahı , onların talihlerini öyle yaver etti , onlara öyle bir baht verdi ki dağlar bile onların pılı pırtılarını çekmeye muktedir değildir .”
( Mesnevi , VI / 885 )
Aşık yoktur , her zaman maşuk vardır . Aşık , maşukta ölmüştür . Eğer ki bizler hem aşık hem maşuk var dersek , ikilik yaratmış oluruz .
116