mu wraz z rodziną stawić się do punktu zbiorczego, skąd później wyruszył transport do Kowna, gdzie naziści najpierw zmusili Żydów do wykopania dołów, a następnie kazali im się rozebrać i wszystkich rozstrzelali.
Pierwsze deportacje wrocławskich Żydów miały miejsce właśnie pod koniec 1941 roku. Żydzi na deportację musieli czekać w punktach zbiorczych; był to m.in. dziedziniec przed Synagogą Pod Białym Bocianem oraz okolice obecnego Dworca Nadodrze i placu Strzeleckiego. Żydowskich mieszkańców Wrocławia wywieziono łącznie w kilkunastu transportach: do obozów Tormersdorf, Riebing i Grüssau, do Kowna, Izbicy, Sobiboru, Bełżca i na Majdanek, a także do Theresienstadt i Auschwitz. Ostatnie transporty zorganizowano jeszcze na początku 1944 roku. Dzięki niezwykle skrupulatnemu systemowi biurokratycznemu naziści mieli pewność, że z Wrocławia zniknęli Żydzi. Jedynymi ocalałymi byli nieliczni, którzy żyli w małżeństwach mieszanych. Tym samym hitlerowcy unicestwili jedną z największych niemieckich społeczności żydowskich.
O autorce
Żydowski Wrocław to autorski projekt Urszuli Rybickiej realizowany w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia. Celem projektu jest przybliżenie historii Żydów i ich wkładu w rozwój miasta od początku XIX wieku do czasów obecnych.
Projekt powstawał z nadzieją, że rosnąca świadomość o istotnym wkładzie Żydów w rozwój Wrocławia może przyczynić się do wzrostu tolerancji w stolicy Dolnego Śląska.
Urszula Rybicka jest publicystką, recenzentką i edukatorką. Ukończyła Uniwersytet Wrocławski. Jest założycielką i redaktorką Żydoteki – jedynego polskiego medium o literaturze żydowskiej.
Projekt w 2021 roku jest realizowany ze środków Miasta Wrocławia.