Sesja naukowa poświęcona była zagadnieniom roli archeologii jako nauki w Miejscach Pamięci, metodyce prowadzenia prac, zagrożeniom jakie niesie ze sobą ingerencja w teren oraz etyce towarzyszącej tym działaniom.
Prowadzenie prac archeologicznych na terenach byłych niemieckich nazistowskich obozów zagłady jest zagadnieniem niezwykle skomplikowanym z uwagi na szeroki kontekst nie tylko historyczny ale głównie etyczny i niestety formalno-prawny. Podczas konferencji przedstawiciele muzeów martyrologicznych mieli okazję zaprezentować swoje doświadczenia związane z pracami archeologicznymi, ich wynikami, podzielić się z uczestnikami nowymi informacjami o wydobytych obiektach a także problemach jakie pojawiły się w toku prowadzonych działań.
Wystąpienia zostały przez organizatorów podzielone na bloki tematyczne, co okazało się dobrym pomysłem, gdyż jak się okazuje spectrum tematu jest niezwykle szerokie i dotyka wielu dziedzin.
W pierwszej części przedstawiciele Muzeum Stutthof w Sztutowie, Muzeum i Miejsca Pamięci w Bełżcu, Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Muzeum na Majdanku zaprezentowali warsztat prowadzonych prac, ich wyniki i obiekty które pojawiły się w toku podjętych działań. Każdorazowo podkreślano, że Miejsca Pamięci są szczególnym terenem chronionym nie tylko ze względu na rolę jaką odegrały w historii, ale przede wszystkim na pamięć o ofiarach zbrodni jakie miały miejsce w ich obszarze. Bardzo istotne okazało się zagadnienie pojawiającego się w toku prac materiału zabytkowego, który ze względu na kontekst oraz ilość często przyjmujemy jako materiał masowy, czyli jednolity funkcjonalnie, ale występujący w dużej liczbie na małej przestrzeni.
Zdjęcia z konferencji: Muzeum Sutthof