Zarejestrowano także incydentalne przypadki kradzieży ich przez odwiedzających.
Niezwykle wymownym artefaktem jest amalgamat z na wpół spalonych sztućców. Zostały one stopione podczas ewakuacji obozu, kiedy esesmani podpalili baraki 'Kanady'. Ten stop metalu oraz ponad 40 elementów wchodzących w skład sztućców został zachowany w PMAB z tym samym zniekształceniem i śladami ognia, mimo że sam metal uległ stabilizacji.
Ważną grupą artefaktów należących do deportowanych są listy, niektóre z nich wyrzucane z okien pociągów podążających do różnych obozów. Świadectwo w postaci tych dokumentów przechowywane jest między innymi przez Muzeum Obozu Westerbork w Holandii. Papier oraz atrament są nadal dobrze zachowane.
B. Przedmioty – świadectwo przetrwania w obozie
Niektóre z przedmiotów zostały ukryte przez właścicieli, którzy zatrzymali je przy sobie. W ten sposób dają świadectwo ich tragicznego uwięzienia w obozie. Przedmioty tego typu stanowią własność prywatną krewnych ocalonych, którzy czasem decydują się przekazać je do muzeum. W ten właśnie sposób przedstawiała się historia koca Siegfrieda Fedrida, wykorzystanego podczas Marszu Śmierci do okrycia grupy osób, tymczasowo przypisanego do centrum Holocaust Center for Humanity w Seattle w Stanach Zjednoczonych.