Zabytki archeologiczne jako materiały źródłowe w badaniach historycznych dawnych baraków 7 i 8
W trakcie prowadzenia badań archeologicznych pozyskano ogromną liczbę zabytków ruchomych. Do końca 2017 roku wydobyto prawie 5000 obiektów ruchomych, z których wydzielono ponad 1000 o wartości ekspozycyjnej. Są to w znacznej mierze obiekty o charakterze masowym. Większą część zabytków stanowią przedmioty codziennego użytku należące do więźniów osadzonych w obozie. Pojawiają się duże ilości sztućców bądź ich fragmentów, guziki, fragmenty oprawek okularów oraz obiekty metalowe niemożliwe do zidentyfikowania m.in. w skutek ich intencjonalnego niszczenia w czasach funkcjonowania obozu oraz zachodzących procesów postdepozycyjnych. W obrębie baraków odnaleziono również znaczną liczbę przedmiotów związanych najprawdopodobniej z okresem funkcjonowania szpitala m.in. opakowania po lekach czy opatrunkach.
Szczególną uwagę zwracają przedmioty ukrywane przez więźniów w barakach, najczęściej pod posadzkami ceglanymi, w tym przedmioty wykonane przez więźniów już po osadzeniu w obozie. Wśród znalezisk zaskakuje znaczna liczba ukrytych scyzoryków, których posiadanie było w obozie niedozwolone – pod posadzką jednej z prycz odnaleziono aż siedem tego typu obiektów. Często odnajdywano także monety oraz przedmioty osobiste więźniów. Można tutaj wymienić spinki od mankietów, medalik, krzyżyk, pamiątkowy miniaturowy kubeczek. Jednymi z ciekawszych obiektów odnalezionych w trakcie badań są przedmioty stanowiące rękodzieło wykonane w obozie. W przypadku tych dawnych baraków 7 i 8
na szczególną uwagę zasługuje pierścionek uformowany z fragmentu drutu oraz wykonany
z kości zwierzęcej zdobiony krzyżyk. W tym samym miejscu, w którym znajdował się kościany krzyżyk odnaleziono również niedokończoną różyczkę, misternie wykonaną z kości być może przez tą tę samą osobę.
Fundamenty nieistniejącego budynku przy północnej ścianie baraku B-124, po stronie zachodniej dziedzińca wraz z fragmentem późniejszego rynsztoka.
Fot. M. Mazurkiewicz