Pozostałości „donicy” ułożonej z cegieł południowej ścianie baraku B-123.
Fot. M. Mazurkiewicz
Historia obiektów
Historyczne baraki mieszkalne, 7 i 8, usytuowane na odcinku BIb, to jedne z pierwszych baraków, które powstały na terenie obozu w Birkenau. W czasie funkcjonowania obozu kilkukrotnie zmieniała się ich funkcja. Tuż po oddaniu do użytkowania, były barakami mieszkalnymi, następnie zaś zostały przekształcone w baraki szpitalne. Po kolejnych zmianach organizacyjnych na powrót wróciły do funkcji baraków mieszkalnych z przeznaczeniem dla kobiet.
Jako jedne z niewielu baraków połączone są wspólnym dziedzińcem. To właśnie na nim, w momentach przepełnienia budynków szpitalnych, przetrzymywano chorych więźniów. Wygląd baraków przedstawił w swoim dziele nieznany z imienia i nazwiska więzień, autor tak zwanego „Szkicownika z Auschwitz”.
Badania archeologiczne
Współczesne otoczenie baraków to trawa lub goła ziemia. W okresie funkcjonowania teren obozu wyglądał jednak zupełnie inaczej. Wspomnienia byłych więźniów, a także dokumenty historyczne wskazują, że przestrzeń obozu była w różny sposób przekształcana. Niwelowano teren, tworzono systemy drenażowe, budowano drogi czy wykonywano prowizoryczne utwardzenia. Wykonana przed badaniami archeologicznymi kwerenda historyczno-archeologiczna, w połączeniu z obserwacją pierwszych prac ziemnych prowadzonych w ramach konserwacji baraków, ujawniły występowanie znacznej ilości dobrze zachowanych obiektów archeologicznych w obszarze planowanych prac konserwatorskich. Z tego względu zdecydowano o przeprowadzeniu ratowniczych badań archeologicznych poprzedzających prace konserwatorsko-budowlane.