Wejście do niego jest darmowe, a wolontariusze obecni w Centrum z chęcią odpowiadają na wszelkie pytania oraz oprowadzają po jego zbiorach, udostępniając i odkrywając ważne informacje dotyczące okrucieństwa Holokaustu.
Historia
Zanim Centrum Holokaustu zostało stworzone, Hanka i George Pressburg (ocaleni z Holokaustu mieszkający w Wellington) opowiadali o Holokauście grupom szkolnym. W swoich prezentacjach wykorzystywali samodzielnie zebrane materiały wizualne: żółtą gwiazdę, dokumenty z obozu koncentracyjnego Theresienstadt, walutę wykorzystywaną w obozie, pieczątki żywnościowe oraz kilka fotografii. W 2005 roku, gdy Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję ustanawiającą dzień 27 stycznia Międzynarodowym Dniem Pamięci o Ofiarach Holokaustu, w Beth El, synagodze Centrum Społeczności Żydowskiej w Wellington po raz pierwszy odprawiono nabożeństwo z okazji Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Synagoga była tego dnia wypełniona po brzegi. Na nabożeństwo przybyli Żydzi oraz osoby nieposiadające żydowskiego pochodzenia, co podkreśliło uniwersalny charakter zagadnienia Holokaustu. W 2005 roku Steven Sedley (ocalony z Holokaustu) nawiązał relacje z kilkoma osobami zaangażowanymi w tematykę Holokaustu i stworzył komitet. Materiały prezentowane przez Hankę i George’a Pressburgów zostały poszerzone o kolejne artefakty dostarczone przez przedstawicieli społeczności oraz pozyskane z innych źródeł. Skupiono się na nowozelandzkiej perspektywie tego wydarzenia, na Nowozelandczykach zaangażowanych w wyzwalanie obozów, na relacjach naocznych świadków, sylwetkach sprawiedliwych Nowozelandczyków nieposiadających pochodzenia żydowskiego, na historiach imigrantów – na stworzeniu wystawy i programu edukacyjnego odpowiadających realiom współczesnej Nowej Zelandii. Od momentu powołania w 2007 roku, HCNZ rozwinęło się i stało się aktywną i uznawaną na całym świecie instytucją zaangażowaną w walkę z rasizmem, nienawiścią, uprzedzeniami oraz dyskryminacją poprzez propagowanie tolerancji i zrozumienia w ramach społeczności.
Wolontariusze HCNZ razem z dyrektorm Centrum Inge Woolf (druga od lewej w pierwszym rzędzie)