Memoria [PL] No. 8 / Maj 2018 | Page 7

25 lat

Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie

Komisja przedstawiła propozycję wzniesienia tej instytucji na terenie National Mall w Waszyngtonie. Taka lokalizacja bezpośrednio przyczyniłaby się do edukowania wszystkich Amerykanów o tym przełomowym wydarzeniu w historii ludzkości oraz do przypominania, że wszystkie społeczeństwa – nawet rozwinięte i wykształcone społeczeństwa demokratyczne – są podatne na takie zagrożenie. Ponadto, ludzka skłonność do demoralizacji, wraz z niebezpieczeństwami bierności, wymaga ciągłej obserwacji i silnego poczucia osobistej odpowiedzialności, by móc kształtować teraźniejszość i przyszłość.

Elie Wiesel nazwał Muzeum „żywym miejscem pamięci” ofiar, których historie w tym samym stopniu nawiązują do przeszłości, jak i do przyszłości. Miał on nadzieję, że Muzeum przyczyni się do zaistnienia w ludziach przemiany, którą postanowią oni przekuć na zmienianie świata.

Wzniesienie Muzeum okazało się czasochłonne i okupione niemałym wysiłkiem, ponieważ szeroko dyskutowano nad jego aspektem architektonicznym oraz kształtem wystawy, która miała godnie upamiętnić ofiary oraz przemówić do wszystkich Amerykanów. W ramach tego procesu Muzeum podjęło ścisłą współpracę z Polską – zaangażowały się w nią różne rządy na przestrzeni wielu lat, jak również eksperci z Miejsc Pamięci, archiwów i muzeów. W ten sposób powstały bezcenne relacje, które trwają po dziś dzień.

Od swojego otwarcia w 1993 roku Muzeum zwiedziły ponad 43 miliony osób. Około 90% to osoby niemające pochodzenia żydowskiego, a jedną trzecią stanowią grupy szkolne.

Wielu odwiedzających nasze narodowe dziedzictwo pochodzi z zagranicy. Jako że edukacja o Holokauście ma kluczowe znaczenie dla całej ludzkości, Muzeum rozpoczęło niesienie swojego przekazu również do tych, którzy nie mają możliwości przyjazdu do Waszyngtonu.

Wychodząc z takiego założenia opracowano między innymi wystawy objazdowe podróżujące po całych Stanach Zjednoczonych oraz internetową encyklopedię Holokaustu dostępną na chwilę obecną w 16 językach.

Stworzono także uporządkowaną strukturę opartą na różnego rodzaju ośrodkach i instytutach:

Narodowy Instytut Dokumentacji Holocaustu przechowujący zbiór świadectw o zagładzie składający się z kopii archiwalnych dokumentów z ponad 5 krajów;

Wszystkie fotografie w artykule dzięki uprzejmości U.S. Holocaust Memorial Museum

W 1978 roku prezydent USA Jimmy Carter powołał do życia komisję mającą za zadanie przeanalizować ideę wzniesienia narodowego amerykańskiego miejsca pamięci Holokaustu i powołał Eliego Wiesela, pisarza i ocalałego z Holokaustu, na przewodniczącego komisji. Po roku działalności, prowadzenia dyskusji i wizyt w takich miejscach, gdzie dokonywał się Holokaust, jak na przykład Auschwitz-Birkenau, komisja wydała rekomendację stwierdzającą, że stworzenie wyłącznie miejsca pamięci nie będzie wystarczające. Należało wznieść miejsce pamięci i muzeum służące nie tylko upamiętnieniu, ale także prowadzeniu działalności edukacyjnej.

Sara J. Bloomfield, Dyrektor Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie