και τώρα που μιλήσαμε το θάνατο
να πούμε για τον κόσμο
δεν είναι καθόλου το ίδιο
να ξέρεις
δεν έχουν όλοι μια φωτογραφία τους
σε βολική κορνίζα
για ώρα ανάγκης
ένα ρούχο καλό που σε κάθε περίπτωση
ας μη χωρώ θα φορέσω - σκισμένο στο πλάι
κόκκινο φουστάνι παλιακό
να φαίνεται το αίμα
ότι πήγα ζωντανή
τώρα που πειστήκαμε
ας πούμε και κάτι άλλο
υστερόγραφο: ν' αλέσετε τα κόκκαλα
τροφή: να θρέψετε ένα όνειρο μεγάλο
Κατερίνα Ζησάκη