kendisi McDonalds , Burger King gibi zincirlerin favori logo rengi . Ama siz bunu zaten biliyordunuz çünkü kendisi yıllardır “ renklerin günümüzde etkisi ” konulu başlıkların favorisi . Biraz da çok değinilmeyen ama sinsice bizi etkisi altına alan renklere gelsin sıra . Örneğin Facebook , Twitter , BMW , Volkswagen gibi teknoloji ve araba firmaları yıllardır mavinin huzurunun ve güveninin arkasına sırt dayıyor . Tatlı mı tatlı pembe Marie Antoinette yıllarında yaptığı kadınsı patlamayı , pastalardan Barbie bebeklere bugünlere kadar taşımayı başarmış durumda . “ Siyah bir renk midir ?” tartışmalarının baş kahramanı sert ve asil siyahımız ise Chanel , Prada , Cartier gibi markaların logolarına yerleşmiş halde bize üstten üstten bakarken adeta asilliğinin keyfini sürüyor . İngiliz avangardını podyumlara taşıyan Gareth Pugh ’ un “ siyah içinde düşünüyorum ” sözü aklıma geldi şimdi . Bu sözden yola çıkarak biraz siyahla ilgili yorumlara yöneldim ve internete yazdım “ siyah hakkında söylenmiş sözler ”. Önüme Karl Lagerfeld , Coco Chanel , Christian Dior gibi isimler çıktı . Hiçbir şefin ya da ekonomistin sözüne rastlamadım ve düşündüm acaba siyah içinde düşünen sadece lüksün temsil ettiği modacılar mı ? Peki şefler ve ekonomistlerin rengi ne ? Şeflerin rengini bulma arayışımda çeşitli kaynaklara başvurdum fakat sonuç siyahın keskinliği gibi net olmadı . Şeflere yemek sanatının getirisi olarak doğanın bütün renklerini uygun gördüm . Elmanın kırmızısı , limonun sarısı , otların yeşili ve daha pek çoğu şeflerin emrine amade benim için . Şeflerin mahareti ve hayal gücümün oburlu-

Renk paleti ve sahnenin duygusu ikilisinin uyumu yakaladığını düşündüğüm favori 3 filmim ise şöyle ; La La Land , The Grand Budapest Hotel ve son olarak Spirited Away .