Leven is COMMUNICEREN is Leven Leven IS communiceren | Page 73

Er zijn plaatsen, geluiden, ... die bij ons een heel goed gevoel of precies
een verdrietig gevoel oproepen, afhankelijk van de ervaringen die we er
mee associëren. Als je vele jaren geleden een echt positieve ervaring
gedeeld hebt met een Italiaans meisje, kan je je plotseling realiseren dat
je een liefhebber geworden bent van al wat Italiaans is, zonder dat je
misschien zelfs kan uitleggen waarom.
We zitten vol van dergelijke "ankers" Van sommige zijn we ons bewust,
van andere niet. De geur van vers gemaaid gras, het geluid van een
sirene ... ze kunnen ons in een handomdraai in een bepaalde rol zetten.
Als een stoere bokser plots de meest angstige cliënt van de tandarts
wordt, of voor het publiek geen woord over zijn lippen krijgt, heeft die
man wel een probleem. Hem zelfvertrouwen, kracht en moed aanpraten
heeft geen nut: hij heeft die.

In zo’n geval kan het nuttig zijn

eigenschappen die hij vertoont in situatie X over te zetten naar deze
specifieke situatie.
Om dat efficiënt te doen, gebruiken wij een koppeling: We gaan de
gewenste gedragingen en gevoelens koppelen aan een stimulus: een
aanraking, een specifieke beweging, een beeld of een geluid (een woord
bv), zowat eender wat eigenlijk zolang de stimulus maar uniek is,
timebaar is, de intensiteit wijzigbaar is (bv: bij een aanraking : langer of
harder duwen), de reactie vaststelbaar is en de persoon participant is in de
ervaring.
Hoe sterker de emotie aanwezig op het ogenblik dat het anker wordt
ingesteld, hoe sterker de reactie zal zijn wanneer het anker later gebruikt

73