04.
ՈՒՂՂԱՁԻԳ ԱՅԳԻՆԵՐ
Բնակավայրերի
կայուն
զարգացման
սկզբունքները
փաստում
են,
որ
կանաչ
քաղաքների
ստեղծումը
մարդկության և շրջակա միջավայրի
միջև սիմբիոտիկ փոխհարաբերության
պահանջ
է:
Ճարտարապետներին
ու
քաղաքաշինարարներին
նետված
մարտահրավերներից մեկն էլ քաղաքային
միկրոկլիմայի
կարգավորման
խնդիրն
է՝ պայմանավորված կանաչապատման
մակերեսների սղությամբ:
Արդեն բավականին ինտենսիվորեն գործող
քաղաքային միջավայրը կանաչի անսպառ
ուղղաձիգ հարթություններով ապահովելու
հնարավորություն է տալիս ուղղաձիգ
այգիների գաղափարը:
Դեռ դարեր շարունակ մագլցող բույսերի
հատուկ
տեսակներ
օգտագործվում
են տների ճակատները ձևավորելու
համար: Գերմանիայում շատ ձախողված
նախագծեր
քողարկվում
էին
հենց
ուղղաձիգ բուսականությամբ (Architek-
tentrost - թարգմ. ՝ Ճարտարապետների
մխիթարություն):
Այսօր մեծ քաղաքներում բուսականության
նման
կիրառումը
միկրոկլիմայի
կարգավորման բազմաթիվ խնդրներ է
լուծում, այդ թվում՝ օդում քիմիական բարդ
միացությունների կլանումը, ջերմային կղզու
էֆեկտի կրճատումը, շենքի և շրջակայքի
ավելի լավ օդի որակի ապահովումը՝
միևնույն ժամանակ հնարավորություն