01.
ԲԱՑԱՏՐԱԳԻՐ
Համարի վրա աշխատել են՝
Տաթևիկ Զաքարյան,
Վարդենի Վարդանյան,
Աշոտ Սնխչյան,
Արմինե Սնխչյան,
Արմինե Շահբազ յան,
Խաժակ Դրամփյան
Երբ 18 տարեկան էի, ստացա իմ առաջին պատվերը՝
4 հարկանի մենատան ներքին հարդարանք։
Ճարտարապետական համալսարանի երկրորդ կուրսի
ուսանող էի, ոգևորվածությանս չափ ու սահման չկար։
Գրական խմբագիր՝
Գայանե Վերդյան
Նախագիծս ներկայացրեցի պատվիրատուին և երբ պատմեցի
ու ցույց տվեցի, թե ինչ լավ կինոթատրոն և ժամանցի վայր
Խմբագրությունը կարող է համակարծիք չլինել
է դառնալու չորրորդ հարկը, տեսա մտածմունքներով լի
հեղինակների մտքերի հետ:
դեմքի արտահայտություն։ Մի քանի րոպեների ընթացքում
պատվիրատուն որոշում ընդունեց։ Նրան դուր եկավ
առաջարկս և նա ցանկացավ վերելակ ունենալ, որը
կբարձրացնի իրեն այդ չարաբաստիկ չորրորդ հարկը։ Շենքն
արդեն պատրաստ էր և ուներ շատ մաքուր փորմաներով
ընդհանուր սենյակ։ Ո՛չ ես, ո՛չ ճարտարապետը կանգնեցնել
չկարողացանք, և շուտով հյուրասենյակի մեջ հայտնվեց
վերելակը։ Կտրվեցին միջհարկային ծածկերը, մասնատվեցին
հյուրասենյակն ու վերևի հարկերի ննջասենյակները և ․.․ իմ
դեռ մաքուր ու մի քիչ մակական մտքերը ճարտարապետի
ամենակարող լինելու մասին…
Մի շարք պատվիրատուների հետ շփվելուց հետո հասկացա,
որ մանկական մտքերս այդքան էլ մանկական չէին և, իրոք,
Հիշեցնենք, որ ՃՇՀԱՀ ուսանողները
ճարտարապետը այդ կոչումը բարձր պահելու համար պետք
և շրջանավարտները կարող են
է սովորի ասել՝ ոչ։ Մեր այս համարում ինքնաբերաբար
ուղարկել մեզ իրենց ուսանողական
բարձրացավ ճարտարապետ-պատվիրատու երկխոսության
նախագծերը (նկարներ, գծագրեր,
թեման, ինչի մասին կարող եք կարդալ Աշոտ Սնխչյանի
բացատրագիր (1200 նիշ)), որոնցից
«ինչպես ասել ոչ», Մերուժան Մինասյանի «storytelling կամ
լավագույնները կտպագրվեն
երկխոսություն» հոդվածներում։
«Լեյաութ» զինի հաջորդ
Եթե ունեք թեմայի հետ առնչվող պատմություններ, գրե՛ք մեզ։
համարներում:
Տաթևիկ Զաքարյան