1
2
3
Դիլի ջա՜ ն
Հեղինակ՝ Օվսաննա Մատինյան
Կան բազմաթիվ վարկածներ՝
կապված «Դիլիջան»
տեղանվան ծագման հետ:
Դրանցից մեկը 1879
թվականին տպագրվել է
«Մշակ» թերթում և ունեցել է
լայն տարածում:
Ասում են, որ ինչ-որ ժամանակ
Դիլի անունով մի երիտասարդ
հովիվ սիրել է իր տիրոջ
գեղեցկուհի աղջկան: Աղջիկն
էլ տղային է սիրել, բայց նրա
մեծահարուստ հայրը լսել
անգամ չի կամեցել այդ
մասին: Վերջինս իրեն
հասցված վիրավորանքը
մոռանալու, ինչպես նաև
ընչազուրկ հովվի սերը իր
աղջկա սրտից հանելու
լավագույն միջոցը համարել է
7
տղայի մահը: Չարագործ
մարդիկ կատարել են
մեծավորի կամքը ու
երիտասարդ հովիվը
դաշունահար է եղել:
Օրեր շարունակ տղայի
տարաբախտ մայրը փնտրել է
իր մինուճար որդուն և
ապարդյուն ձայն տվել.«Դիլի
վայրի, հետագայում նաև
բնակավայրի անունը՝
«Դիլիջան»: Ժամանակի
ընթացքում անցել է
դժբախտ Դիլիի հետ
կատարված տխուր
պատմության
դառնությունը, և Դիլիջան
անունը մարդկանց
շուրթերին ու հոգիներում
քաղցրացել է մայրական
սրտից բխած «ջանի»
քաղցրությամբ:
Պատմության աղբյուրը՝
«Դիլիջան», 1989 թ., Մկրտիչ
Գրիգորյան,
ջա՜ն, Դիլի ջա՜ն...»: Որդին,
իհարկե, չի լսել մոր ձայնը,
սակայն նրան լսել են ծառերն
ու քարերը, սարերն ու ձորերը,
որոնք, կարծես վշտակցելով
որդեկորույս մորը, ամեն
կողմից արձագանքել են.«Դիլի
ջա՜ն, Դիլի ջա՜ն...»:
Ահա այս բառերն էլ միանալով,
դարձել են ողբերգության
lorem ipsum :: [Date]