İnsana İnanmayan Tanrı
İnsana İnanmayan Tanrı
Erkan Katırcı
9
Fransız Kafka ölüm döşeğindeki motosikletinden indiğinde sanki gökyüzüne uzandığını hissetti . Tanrı ’ nın neden sol göğsünde barındığını çözüm süreciyle açıklamaya çalışsa da ağır dili onu ele veriyordu . Göğsünün ağrısını beynine yansıtmadığı sürece huzurlu olabilirdi . Fakat her geçen gün hızla ilerleyen tren göğsünün üstünden acımasızca geçiyor gibiydi . Sağlığını ne kadar siktir etse de sonunu düşünmek onu çıldırtacaktı .
Fransız , -ölümü düşündüğü her an için- mum yaktığı gecesinden dışarı çıktı . Bu gece onun için bir fark yaratmalıydı . Bu gece ölüme çelme takmalıydı . Gürültü eşliğinde kapıdan çıkarken neler olabileceğini kafasında kurmaya başladı . Bunu ne yaparsa yapsın durduramıyordu . Beynindeki senaryolar -her ne kadar yapımcıyla anlaşsa da- ona binbir türlü acı yaşatıyordu .
Sağlığını çatı katına atıp bara gitme kararı aldı . Kapıdan içeri girdiği anda garson kadına delice aşık oldu . Bu sakin ve sessiz bir aşk değildi . Gürültülü ve huzursuz bir aşktı . Şimşek hızında telaşlarını çöp kutusuna atıp bir anda saçlarını sevmeye başladı kadının . Sonra göğüslerini … Kalçalarını … En son bakabildiği yer olduğu için en sonunda gözlerini sevdi kadının . Kadın şaşkındı , gergindi . Güvensizlik hissi tırnaklarına kadar kemiriyordu kadını .