Miklu máli skiptir að skóbúnaður krakka sé góður. Þetta á alltaf við - en sérstaklega er þetta mikilvægt fyrir þá sem eru í fótbolta. Oft má rekja krankleika í stoðkerfinu til rangs fótabúnaðar og krökkunum líður hreinlega illa í slæmum skóm sem dregur mjög úr ánægju og áhuga.
Í knattspyrnu spilum við innanhúss, á gervigrasi og á grasi. Útihlaup eru oft notuð til æfinga og þá yfirleitt á malbiki eða öðru hörðu undirlagi. Innanhúss notum við innanhússskó, á gervigrasi notum við gervigrasskó, á grasvelli takkaskó og í hlaupin notum við hlaupaskó.
Þetta er enginn smálisti og auðvelt að eyða stórum fúlgum í skókaup. Því er um að gera að vanda valið svo fjárfestingin nýtist sem best. Hér eru nokkur atriði sem hafa ætti í huga:
•Börn og unglingar eru EKKI smækkaðar útgáfur af atvinnumönnum í fótbolta. Fætur barna eru að vaxa og eru óþroskaðir og viðkvæmir - allt annað en fullorðnir atvinnumenn með gríðarlega sterka fætur. Skóbúnaður atvinnumannanna má því ALLS EKKI ráða því sem hvað keypt er fyrir krakkana. Þvert á móti eru þeir skór sem mestrar athygli njóta og eru vinsælastir oft mjög slæm kaup.
•Á gervigrasi ætti að nota gervigrasskó en ekki takkaskó. Takkaskór eru fyrst og fremst til að nota á grasi þar sem takkarnir sökkva í grassvörðinn til að ná meira gripi. Þeir eru ekki hentugir á gervigrasið og til þess gerðir skór fara mun betur með fætur barnanna. Vilji menn engu að síður spara sér eitt skópar - er um að gera að velja þá takkaskó með mörgum og smáum tökkum. Einnig er alveg hægt að spila á grasi á gervigrasskóm þótt stundum verði leikmönnum hált á því - einkum í blautu grasi.
•Hlaupaskór ættu að vera á hverju heimili. Ekki eingöngu til að hlaupa í - heldur til að nota dags daglega. Í dag eru krakkar meira og minna á hörðu yfirborði eins og malbiki. Mjúkir skór - eins og hlaupaskór - eiga því að vera í öndvegi. Margir nota gervigrasskó til þess arna - en það er ekki hentugt nema krakkarnir séu þá á mjúku yfirborði að miklu leyti - eins og við knattspyrnuiðkun.
•Hlaupaskór eru hins vegar ekki hentugir til að spila knattspyrnu í. Þeir eru ekki gerðir til að taka á snúningum sem fylgja henni enda með hærri sóla en knattspyrnuskór og auðvelt að snúa sig um ökklann í þeim.
•Flatbotna skó eins og Vans-skó og Kawasaki-skó til dæmis sem njóta mikilla vinsælda hjá mörgum - vilja sumir helst banna. Mikil notkun á þeim getur farið mjög illa með fætur barnanna.
•Krakkar ættu ekki að fara í takkaskónum sínum á æfinguna, heldur hafa þá meðferðis og skipta fyrir og eftir æfingu. Á leið sinni á æfingu þurfa þeir yfirleitt að labba allmikið á hörðu yfirborði eins og malbiki, sem fer illa með fæturna og eyðir tökkunum á skónum.
•Skór eiga að veita stuðning á réttum stöðum. Ágætt er að prófa að "vinda upp á" skóna til að prófa þá - með því að grípa um tá og hæl og snúa upp á skóinn - og beygla. Skórnir eiga ekki að gefa eftir frá hæl og fram yfir miðju. Þeir eiga að gefa eftir á fremri hlutanum - á svipuðum slóðum og maður stendur í þegar maður er á tánum. Ef þeir gefa eftir á aftari hlutanum veita þeir ekki nógan stuðning vil hæl og ökkla. Þetta á við um allar skógerðir.