Burn After Reading ( 2008 ) 7
Paradise Road ( 1997 ) 6.8
Burn After Reading ( 2008 ) 7
http :// www . imdb . com / title / tt0887883
ARUSYAK MIRZOYAN մեր իրականությունն ա , էն որ ինչ էլ կատարվում է մեր շրջապատում օկ ա ու էն , որ մարդկային կյանքը իրականում ոչ մի արժեք չունի ... հետարքիր էր նկարած ֆիլմը
Paradise Road ( 1997 ) 6.8
http :// www . imdb . com / title / tt0119859
ASTGH NADIRYAN
# SecretSantaRare # ParadiseRoad Ֆիլմը պատմում է տարբեր երկրներից , տարբեր զբաղմունքի տեր ու սոցիալական կարգավիճակ ունեցող կանանց մասին , ովքեր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ գերի են ընկնում և ուղարկվում ճապոնական պատերազմի գերիների ճամբար Սումատրայում ։ Ֆիլմում ներկայացվում են այդ կանանց փոխհարաբերությունները , դժվարին իրավիճակում միմյանց հանդեպ վերաբերմունքն ու ուժեղ մնալու յուրաքանչյուրի միջոցը ։ Ֆիլմը հիմնված է իրական փաստերի վրա ։ Անկեղծ ասած ֆիլմին շատ դժվարությամբ եմ տրամադրվել , պատերազմի մասին ֆիլմեր նայելիս սիրում եմ , երբ մատուցվում է էն իրական դաժանությունն ու սարսափը , որն ապրել են փրկվողները , ու ում պատմածների հիման վրա էլ հետագայում նկարահանվում են նման ֆիլմեր ։ Ինձ չի թվում , որ ճամբարում այդքան հեշտ է եղել կանանց կյանքը , իսկ տեղ-տեղ ֆիլմը շատ ձգձգված էր ու դժվար էր նայելը ։ Ճապոնացիները ոչ լավ են ներկայացվում , ոչ վատ , պատերազմի դաժանություն գրեթե չկա այս ֆիլմում , իսկ ճամբարը բնավ նման չէր պատերազմական գերիների ճամբարին ( ճապոնացիները չէին միացել Ժնևի կոնվենցիային , իսկ իրենց ճամբարներն ամենավայրագ ու դաժանն էին համարվում , ճամբարներից որոշներում հանդիպում էին նաև կաննիբալիզմի դեպքեր )։ Դուրս եկավ երաժշտության պահը , բայց ինձ թվում է այդ թեման էլ ֆիլմում այնքան լավ արծարծված չէր . 2 ժամանոց ֆիլմում կարելի էր դրան ավելի մեծ մաս տալ , մանավանդ , երբ վերջում նշվում է , որ խումբը շուրջ 30 ելույթ է ունեցել ճամբարում , իսկ ֆիլմի ընթացքում իմ մտքով չէր անցնում , որ նրանք այդքան շատ են երգել ։ Բացի այդ ամուսինների պահն էր մի տեսակ կիսատ . կանանց մեծ մասն ամուսնացած էր , հպարտանում էր իր ամուսիններով , բայց մի տեսակ համարյա բոլորը հետո մոռացել էին իրենց ընտանիքների մասին ։ Ընդհանուր առմամբ բարի ֆիլմ էր , Գլենին սիրում եմ , բայց էստեղ անընդհատ Նոբսի կերպարն էր հիշեցնում , չէի կարողանում իրեն այդ կերպարից դուրս տեսնել , երիտասարդ Բլանշեթը շատ լավիկն էր , իրեն էսպիսին չէի պատկերացնում ։ Շնորհակալ եմ Սանտայիս այս ֆիլմի համար , որովհետև եթե ինքը չլիներ , դժվար թե նայեի ու երկրորդ անգամ էլ բարդ թե նայեմ ։ Համաշխարհային պատերազմների մասին մյուս ֆիլմերի կողքին ( The Pianist , Pearl Harbor , Schindler ’ s list , The boy in the strapped pajamas ) սա շատ էր զիջում ։ # Starreview
25