REPORTA Ż
– Nakręciłyśmy już kilka filmików, tak
na spontanie, wrzuciłyśmy je w sieć. Na
snapczacie (@smocza_prawda) obser
wuje nas 100 tysięcy osób, dwa razy
tyle zajrzało na nasz kanał na youtubie.
Ale to dopiero początek!
Czy nie boją się, że kiedyś stracą
entuzjazm?
– Będziemy walczyć, dopóki jest o co
walczyć – mówi Ania z błyskiem w oku.
– To nie ma znaczenia, czy ktoś nas
potraktuje poważnie – dodaje Roma,
łapiąc ją za rękę. – Moje życie już się
zmieniło na lepsze.
co? Choćbyśmy mieli go już nigdy nie
zobaczyć, umrę szczęśliwy.
W końcu trochę się rozpogadza, na
wschodzie pojawia się blada tęcza,
znika po kilku minutach.
– Ja to sobie myślę czasami, że żadne
go smoka tu nigdy nie było. Ktoś po
prostu chciał narobić szumu, wie pan,
żeby ludzie mieli o czym gadać.
– Temat zastępczy – podpowiada Ma
rek, student zarządzania na Uniwer
sytecie Warszawskim. Kupuje rogala
z czekoladą, pani Zosia pieczołowicie
odlicza resztę. – Zamiast rozmawiać
– Ludzie mogą gadać, co chcą, ale to o gospodarce, o kryzysie demokra
jest wielki przełom. Tak, naukowy też – cji, zajmujemy się wyimaginowanym
przekonuje mnie Tymoteusz. – Wiemy potworem.
już, czego szukać. Wiemy, że jest czego Marek nie ma czasu powiedzieć mi,
szukać! I znajdziemy, jak Bóg pozwoli. kto miałby sfałszować historię ze smo
Zauważam, że od roku nawet sateli kiem, spieszy się na zajęcia.
tom nie udało się namierzyć trasy lotu – Mówiłam panu. – Pani Zosia prze
warszawskiego smoka.
kręca kluczyk w metalowej kasie, pa
– Ja wiem, co pan myśli, że to musiała miętającej jeszcze poprzedni ustrój.
być jakaś mistyfikacja. Ale ja czekałem – Ludzie będą żyć dalej.
całe życie na tego smoka i wie pan
Wspomnienia bohaterów tekstu zostały zmienione.
47