GÖÇ
ÇOCUKLARI
GAZELİ
—
G İ Z E M A LT I N O R D U
I
Gözkapaklarının altında bir uyku yarası
Taze güller gibi kokuyor rüyaların, durmadan
Nefes almadan geçiyorsun bütün kaldırımları
Papatyalar açar tüm mevsimlerimizde bizim
Ellerimiz nişanesidir onurlu gökyüzünün
Gözkapaklarının altında bir uyku yarası
Turfanda çocuklarımız, yorganında döllenir
Anneannenden sakladığın çeyizlerin, matia mou
Gelir sular başında azizlerle evlenir
Adını vurulan bütün atlara verdim
Belki biri Şah deyip yerlerinden doğrulur
Gözkapaklarının altında bir uyku yarası
Hangi masal zihnine vurdu güneş karası
Biz buyuz, şuncacık yerde, yaşarız yeknefesle
Karşı bu zincirlerle, bu insansız yüzlere
Karaşın ağbimizdir, saklarız güldibinde.
Havalanan yüreğinden bir kızılgerdandır
Öptü de durdu geceleyin çocukların boynunu
O çocuklar, koukla mou, evlerini bilmezler
Hatırlamazlar isimlerini, babalarını
Göç yollarında, nehrin öte yanlarında
Sığ suların kenarında yitirdiler
O çocuklar, mangiko mou, benim gözü karam,
Kara tahtada alfabenin tüm harflerini
Birer ikişer, aynı dostları gibi, birer ikişer
Düşürdüler yerlere, düş bile anmaz isimlerini
Almaz acılarını hiçbir insan
Ta ki bir kızılgerdan öpecek ki boyunlarını
Belki de ilk kez gülümseyecekler uykularına
Benim kara gözlü çocuklarımın kundağı, mavra matia mou,
Özgürleşemedi çocukluğundan,
Azad etsek de onların gönül yaralarını
Ellerine batan gül, hatıradır şerlerin sofrasından
Bana bir şarkı söyle, içinden turnalar geçsin
Çocuklarımı alsın kanatlarına da Rum ellerine uçursun
Denizlerden aşırı, denizlere dokunmadan, denizlerden uzakta
Belki bir turna babasıdır, belki bir turna olacaktır anası
Bir turna alsın da yeniden doğursun onları
Gözkapaklarının altında bir uyku yarası
Kim serdi bu perdeyi cennetle cenin arasına
6
7.Sayı
Göç