Katalogi wystaw Katalog prywatnej kolekcji dzieł sztuki | Page 79
OPIS OBRAZU
Kompozycja Adama Marczyńskiego to reprezentatywne dzieło dla twórczości artysty z drugiej połowy
lat 50. Typowe dla malarstwa plastyka było oddalanie
się i powroty do natury, jej form, układów. Niniejsza
praca staje się pewnym łącznikiem między abstrakcją a ukazywaniem przyrody i bliskiego otoczenia.
Artysta dokładnie opracowywał każdy z elementów,
który pojawić miał się na płótnie. Konstrukcja płótna
jest przejrzysta, wszystkie formy dokładnie przemyślane, pojawiają się dokładnie tam, gdzie zaplanował
to autor.
Tło Pejzażu to abstrakcyjna, niejednorodna płaszczyzna odrealniająca przestrzeń. Marczyński pozostaje
jednak w sferze natury – kolor nawiązuje do barw ziemi, co więcej, naśladuje nierównomierne, organiczne
kształty. Tło wydaje się być poddane działaniu wilgoci,
utlenianiu, „ożywa” na naszych oczach. Przedstawione
na nim formy są lekkie, lekko geometryczne, współgrają z podłożem. Delikatne kształty, o lekko poszarpanych konturach zdają się przypominać oryginalnie
zakomponowany zielnik. Tytuł dzieła sugeruje, że intuicyjne konotacje widza, łączące kompozycje są słuszne
– obraz bowiem jest twórczym przetworzeniem ujrzanego przez Marczyńskiego pejzażu, podpatrzonego
widoku natury. W 1957 roku, czyli tym samym, kiedy
powstał niniejszy obraz, w albumie monograficznym
artysty Halina Stępień pisała: „Sztuka Marczyńskiego
jest nowoczesną, poetycką refleksją, sztuką odczuć
i wyobrażeń, ale równocześnie sztuką świadomych
poszukiwań, wyboru i konstrukcji”. Pejzaż krakowskiego artysty jest właśnie takim świadectwem poszukiwań, głębokiej kontemplacji natury.
S Y G N AT U R A
79