1. 3. Paris Anlaşması ile Gelen
Yeni Paradigma
İ
klim değişikliğine etkin çözüm-
ler üretebilmenin yolları şehir-
lerdeki yönetişim süreçlerinin
içindeki dinamiklerden geçmektedir.
Son zamanlarda yerel yönetimlerin
akıllı şehirlerden enerji verimlili-
ğine uzanan pek çok yaklaşım ve
yöntemle, iklim değişikliği ile ulusal
çaptaki mücadeleye daha esnek çö-
zümler üretildiği ve destek olunduğu
görülmektedir. Yeni iklim rejiminin
çerçevesini çizen Paris Anlaşması da
bu girişimleri öne çıkaran ifadeler
içermektedir (Hale, 20161).
İklim müzakereleri kapsamın-
da 2015 yılının Aralık ayında
Fransa’nın başkenti Paris’te
gerçekleştirilen 21. Tarafl ar
Konferansı’na (COP21) ge-
linirken anlaşma metninin
taslağı hazırlanmış; Türkiye
dâhil olmak üzere pek çok
ülke yükümlülüklerini yerine
getirmiş ve 1 Ekim 2015 itibari
ile kendi ulusal katkı niyetlerini
(INDC) Birleşmiş Milletler İklim
Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi
(BMİDÇS) Sekretaryası ile pay-
laşmıştır.
devlet ve devlet dışı tüm aktörlerin
dikkatinin yöneldiği zirvenin kritik
önemi sadece diplomasidikkatinin
yöneldiği zirvenin kritik önemi sade-
ce diplomasiden değil iklim bilimci-
lerin işaret ettiği acil eylem ihtiyacın-
dan da kaynaklanmıştır (Obergassel
vd., 20162).
Hükümetlerarası İklim Değişikliği
Paneli (IPCC) değerlendirme ra-
porlarında paylaşılan son bulgular,
ülkelerin iklim krizine çözüm üretmek
için fazla zamanı kalmadığının altı-
nı çizerek Paris Anlaşması’na olan
ihtiyacın önemini de vurgulamıştır.
Bu şartlar altında toplanan tarafl arın
uzun bir müzakere süreci sonucunda
(neredeyse tüm tarafl arca) kabul edi-
len Paris Anlaşması, iklim diplomasisi
açısından büyük bir başarı olarak ad-
dedilmektedir (Kinley, 20173).
Paris Anlaşması 22 Nisan 2016’da
New York’ta imzaya açılmış ve yü-
rürlüğe girmesi için gereken “Küresel
sera gazı salımlarının en az %55’ini
temsil eden azami 55 taraf devlet
tarafından resmen kabul edilme”
şartı, Avrupa Birliği’nin de anlaşmayı
resmen onaylamasının ardından 21
Eylül 2016 itibariyle sağlanmıştır. Kü-
resel iklim değişikliği mücadelesinin
çerçevesini yeniden düzünleyen Paris
Anlaşması 4 Kasım 2016’dan itibaren
hukuken yürürlüğe girmiştir. Birleş-
miş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve
Sözleşmesine (BMİDÇS) taraf olan 197
üyeden 164’ü Eylül 2017 itibari ile Pa-
ris Anlaşması’nı resmen onaylanmıştır.
Uluslararası kamuoyunun,
6. Hands on Deck”: The Paris Agreement and Nonstate Cliamete Action. Global Environmental Politics.
7. Obergasel, W., Arens, C., Hermwille, L., Kreibich, N., Mersmann, F., Ott, H.E., Wang-Helmreich, H. (2016). Phoenix from the Ashes-An Analysis of the
Paris Agreement to the United Nations Framework Convention on Climate Change. Wuppertal Institute for Climate, Environment and Energy, 1, 1-54.
2
8. Kinley, R. (2017). Climate change after Paris: from turning point to transformation. Climate Policy, 17(1), 9-15.