Klinische immunologie
Harry Hillen, Geert Blijham
Schrijven over geschiedenis leidt tot verbazing. Bij het
schrijven over de geschiedenis van de interne geneeskunde
is dat vooral de verbazing over enorme veranderingen en
ontwikkelingen die de interne geneeskunde binnen korte tijd
in Maastricht heeft doorgemaakt. De historische verbazing
van dat type leidt tot ontzag en bewondering voor de inzet,
de eigenaardigheden en de prestaties van getalenteerde
voorgangers.
Er is ook een geheel ander soort historische verbazing.
De verbazing over een voortdurende geschiedenis van
gespannen verhoudingen, moeizame samenwerking en
dat alles bij goede bedoelingen. De geschiedenis van de
onderafdeling klinische immunologie roept verbazing op van
deze laatste soort.
Professor dr. P.J.C. van Breda Vriesman, hoogleraar immunologie UM 1980-2016.
174
Splendid isolation
In de beginperiode van de medische faculteit in Maastricht
werd immunologie als een van de belangrijke domeinen voor
onderzoek en academische zorg gekozen. De leidse internist van
Breda Vriesman werd daarvoor, eerst als lector en daarna als
hoogleraar, aangetrokken. In vrij korte tijd publiceerde van Breda
Vriesman twee artikelen in de New England Journal of Medicine
en een artikel in Science. En toch werd de immunologie niet het
kerngebied waarover buiten Maastricht met ontzag gesproken
werd. Hart- en vaatziekten en Eerstelijnsgezondheidszorg, ook
keuzes van de kernstaf die de UM voorbereidde, werden dat
wel. In vroegere jaarverslagen van de interne geneeskunde komt
de immunologie maar mondjesmaat voor. Van Breda Vriesman
bouwde echter in de omgeving van de UM wel aan een regionaal