Hans Fiolet met leermeester Cees van Proosdij.
Meester-gezel
van die kennis haast zendingswerk was. Toch besloot hij zijn
Twee jaar lang reisde Cees van Proosdij wekelijks naar Maastricht
weg te vervolgen en de ouderenzorg in het ziekenhuis samen
om Hans Fiolet steeds gedurende twee dagen op onconventionele
met Flendrig om te vormen. Daarbij werd het duo geholpen door
wijze in te wijden in de geriatrie. Hij nam hem mee naar
de demografische ontwikkelingen, die duidelijk maakten dat
ziekenhuizen en verpleeghuizen in het land waar de ouderenzorg
veranderen onontkoombaar was.
al aan het veranderen was. In een meester-gezel verhouding
deelde Van Proosdij zijn omvangrijke kennis van de geriatrie met
de leergierige Fiolet. Van een officiële wetenschappelijke opleiding
Flankerend geriatrisch beleid
was geen sprake, maar dat het voor Fiolet leerzame jaren waren,
Anders dan op sommige andere plaatsen in het land, koos
lijdt geen twijfel. Fiolet las alle boeken van Cees van Proosdij
het tweetal niet voor een aparte afdeling geriatrie waar oudere
over ouderengeneeskunde, luisterde naar zijn verhalen uit de
patiënten samenkomen. In plaats daarvan werd het zogeheten
praktijk van de geriatrie en genoot van de vele aforismen die zijn
flankerend geriatrisch beleid ontwikkeld, dat nog altijd actueel is.
meester kwistig rondstrooide. ‘Misverstanden over oude mensen
Uitgangspunt van dat beleid is dat bijvoorbeeld de cardioloog of
zijn even talrijk als muizen in kattendromen’ was daarvan nog wel
orthopeed de hoofdbehandelaar is en de oudere patiënt ook op
de mooiste volgens Fiolet. Hij kon zich geen betere leermeester
de bijbehorende afdeling wordt opgenomen. Tegelijkertijd start de
wensen. Van Proosdij was een man vol levenslust, die met zijn
flankerende zorg om de fysieke en psychologische conditie van de
kwaliteiten en humor ook het grot