Inovatif Kimya Dergisi Sayı-55 | Page 17

MARFAN SENDROMU Bu yazımda bir çok kişinin belki de hiç duymadığı bir hastalığın biyokimyasından bahsedeceğim. Marfan sendromu. “Nedir, neden olur, semptomları nelerdir?” birazdan öğreneceğiz. Ama öncelikle ufak bir bilgi vermek istiyorum. Hepimizin ismine aşina olduğu Abraham Lincoln, bu hastalığa sahipmiş. Fiziksel özellikleriyle de zaten bu hastalığı taşıdığını hissettiriyor. Daha yakın zamandan bahsedecek olursak, Michael Phelps’in de Marfan sendromu belirtileri taşıdığı gözlemlenmiş. Bu konuda şüphelenilmiş ancak yapılan testler sonucu risk grubunda olsa da hastalığı taşımadığı anlaşılmış. Bu kadar giriş yeter, şimdi gelin biraz hastalığı tanıyalım… Marfan Sendromu, FBN1 genine bağlı 15. kromozom üzerindeki otozomal dominant taşınan bir hastalıktır. İskelet, akciğerler, gözler, kalp ve kan damarları gibi birçok yapıyı etkiler. Anormal uzunluktaki kol ve bacaklarla karakterizedir. Peki nedir bu FBN-1 veya fibrilin? Ne işe yarar? FBN1, fibrillin adlı proteini kodlar. Elastin ile birlikte vücuttaki bağ dokularındaki hücre dışı matriksin elastik liflerini oluşturan mikrofibrillerin ana bileşenidir. Fibrilin, vücuttaki bağ dokusu matrislerinde yaygın olarak bulunan, kalsiyum bağlayıcı EGF benzeri (cbEGF) domenlerin egemen olduğu büyük, disülfür açısından zengin moleküllerin bir grubudur, bir glikoproteindir. %15 oranında sistein aminoasidi içerir. İki sistein bir araya gelip sistine dönüşerek disülfit köprüsü oluştururlar. Fibrilin monomerleri, hücre yüzeyinde mikrofibriller halinde toplanır ve hücre dışı matriste hızla çapraz bağlarla bağlanır. Burada kan damarları gibi dokuların elastik özelliklerine katkıda bulunurlar. Elastini demetler halinde tutarlar. Elastik liflerin periferik mikrofibrillerindeki temel komponenttir. Fibrillin-1 elastik bağ dokuları ve diğer bağ dokularında da rastlanabilen bir fibril proteindir. Bu protein, bağ dokuda bulunan elastik fibrillerin yapımı için gereklidir. Fibrilin tarafından sağlanan yapısal destek olmazsa, birçok doku zayıflar. Bunun ciddi sonuçları olur. (Örneğin büyük arterlerin duvarında yırtıklar oluşur.) Marfan sendromuyla ilişkili Fibrillin-1 (FBN1) mutasyonları, bağ dokusunda transforme edici büyüme faktörü Beta (TGF-Beta) aktivasyonunda artışa yol açarak aort dilatasyonu ve diseksiyon da dahil olmak üzere patojenik değişikliklere neden olur. Ayrıca TGF-Beta'daki artış vücuttaki bağ dokularında sorunlara neden olur. 17