MAKALE Dile Getirme Kültürünün 250 Yıllık Belalısı :
Yöneticiye Sadakat
Yazı : Cenk Tuce – KPMG
Bugün , Dünya İhbarcılar Günü yaklaşırken merak edip kayıt altına alınan ilk ihbar vakası nedir diye kısa bir araştırma yapmaya karar verdim . Görünen o ki birçok kaynak , kayıt altına alınan ilk ihbar vakası için Amerika Birleşik Devletleri ’ ni işaret ediyor . Bu ihbar vakası Amerika Birleşik Devletleri ’ nin kuruluşundan bir sene sonra , 1777 yılında kaydedilmiş .
Bugün , Dünya İhbarcılar Günü yaklaşırken merak edip kayıt altına alınan ilk ihbar vakası nedir diye kısa bir araştırma yapmaya karar verdim .
16
Görünen o ki birçok kaynak , kayıt altına alınan ilk ihbar vakası için Amerika Birleşik Devletleri ’ ni işaret ediyor . Bu ihbar vakası Amerika Birleşik Devletleri ’ nin kuruluşundan bir sene sonra , 1777 yılında kaydedilmiş .
Ancak benim için asıl önemli olan , bu ilk ihbar vakasını işleyen hemen her kaynağın konuyu aşağıdaki gibi değerlendirmesi idi :
“ Yöneticiye sadakatin çok güçlü olduğu o yıllarda bu askerlerin gösterdiği cesaret örneği kesinlikle benzersizdi .”
Bu ve benzeri değerlendirmeleri okuduğumda herhangi bir organizasyonda dile getirme kültürünün tesis edilmesinin ve ihbar mekanizmalarının etkin çalışmasının önündeki temel engellerden birinin -250 yıl sonra dahi- hâlâ aynı olduğunu şaşırarak fark ediyorum .
Kayıt altına alınan ilk ihbar vakasından bu yana geçen yaklaşık 250 yılda birçok açıdan büyük değişimler tecrübe ettiğimiz yadsınamaz bir gerçek ; ancak hâlâ kurumsal hayatta yöneticiye ve yönetici nezdinde somutlaşan ekibe sadakat kavramları bizi zaman zaman doğru olanı yapmaktan alıkoyuyor .
Görsel | 1777 tarihli ihbar mektubu | Kaynak : https :// www . whistleblowers . org /
Türkiye ’ de Otoriteye Sadakat ve Dile Getirme Kültürüyle İlişkisi Yöneticiye , kuruma ya da daha geniş bir ifade ile otoriteye sadakat kavramı kültürel bir özellik niteliği de taşıyor ve seviyesi toplumdan topluma farklılık gösteriyor .
Bu konuda yapılan uluslararası araştırmalar , Türkiye ’ yi hiyerarşinin kuvvetli olduğu bir ülke olarak resmediyor . Bunu kurumsal hayata uyarladığımızda ise çalışanların çoğunlukla yöneticilerinin kararlarına ve kurallara güvendiği bir yapı ortaya çıkıyor .