Her şey ilk olarak Çin ' den gelen orta sayfa haberleri ile başladı … Çin ' de görülen gizemli hastalık , dünyanın birçoğu için egzotik ülkelerde olan ve kendilerini asla etkilemeyecek bir fenomendi sadece . Haberler yayılmaya başladıkça Çin ’ de yaşananlar dünyanın ilgisini çekmeye başladı . Wuhan şehrinin karantina altına alınması ile konunun ciddiyeti kamuoyunun daha da dikkatini çekti . Sokaklarda yere düşen insanlar , dolu hastaneler ve artan ölü sayısı … Egzotik ve gizemli hastalık artık tüm dünyanın gündemi olmaya başlamıştı . İşte o sırada , aynı soru herkesin aklına daha sık gelmeye başladı : “ Ya hastalık yayılmaya başlamış ve bizim ülkemize de giriş yapmışsa ?”
Ocak ayının sonu ve Şubat ayı , Dünya Sağlık Örgütü ’ nün “ olaylar kontrolümüzde gibi ama olmayabilir de ” tarzı açıklamaları ile geçti . Fakat artık hastalık dünyanın çeşitli bölgelerinde de insanları öldürmeye başlamıştı . 11 Mart ’ ta ise , Dünya Sağlık Örgütü COVID-19 ’ u resmen dünyada birden fazla ülkede veya kıtada , çok geniş bir alanda yayılan ve etkisini gösteren salgın hastalıklara verilen genel isim olan “ pandemi ” ilan etti .
25
Ondan sonraki süreci hepimiz biliyoruz : neredeyse tüm dünyada büyük bir krize sebep olan karantinalar , tedaviler , aşılar ve ne yazık ki ölümlerle dolu bir buçuk yıl . 13 Haziran itibarıyla 176.603.980 kişi hastalığa yakalanırken 3.816.571 kişi hayatını kaybetti . Dünyanın yaşadığı en büyük salgınlardan olan COVID-19 bilim insanlarınca hızlıca bulunan aşılarla kontrol edilmeye çalışılırken , bu süreçten alacağımız birçok ders bulunuyor .
Bu derslerden bir kısmı da etik ve uyum programları ile ilgili . Ülkelerin ve uluslararası kurumların düştüğü hatalardan yola çıkılarak , bir krizin ne ölçüde boyut değiştirerek kontrol edilemez hale geldiğini bu 1,5 yılda yaşadıklarımızın bize göstermeyeceğini düşünmek imkânsız .
Alınacak ilk derslerden biri , kriz öncesi hazırlık aşamalarına verilen önem . Bu önem , krizi nasıl atlatacağınızın göstergesi olacaktır . COVID-19 bir anda ortaya çıkmış bir hastalık değil .