Wakacyjny kurs śpiewu w Opatowie
Kieleckim rok 1925
Ż YDZI W NASZEJ SZKOLE
Tak się jakoś składało, że na Targówku mieszkało bardzo niewiele rodzin żydowskich. W
szkole przy ulicy Piotra Skargi był tylko jeden Żyd w klasie V – Jakubowski i klasę siódmą
ukończył. W szkole przeniesio nej już na ulicę Stojanowską był też tylko jeden uczeń Żyd –
Zelcer, który również przybył do klasy piątej i szkołę ukończył. Obaj byli zdolni i bardzo
dobrze uczyli się. Z klasą żyli w wielkiej zgodzie i zaprzyjaźnieni. Po ukończeniu szkoły
(przed wojną) kilkakrotnie mnie odwiedzali i jeśli żyją, na pewno naszą szkołę przyjemnie
wspominają.
K OMASACJA
Nie udało mi się dociec dlaczego obie szkoły mieszczące się w okresie międzywojennym w
jednym budynku przy ul. Piotra Skargi 20/22 nie mają wcześniejszej dokumentacji niż rok
1922. Rozumiałam, że to, co było przed ofensywą bolszewicką na Warszawę w 1920, zostało
zatracone przy ewakuacji lecz następne 2 lata nauki bez przeszkód wojennych również
żadnego śladu swej pracy nie zostawiły. Gdyby w 1916 r. szkoła zapisywała dzieci tylko do
klas pierwszych, to pierwsi absolwenci wyszliby właśnie w 1922 r. w czerwcu. Lecz w 1916
r. zapisywano również i dzieci starsze, które musiały skończyć szkołę wcześniej niż w 1922 r,
a nic z takich dokumentów nie ma. Główne Księgi Ocen oddzielne dla szkoły 55, oddzielne
dla szkoły 114 istnieją od 1922 do 1930 r. W tym to roku przeprowadzona została komasacja
obu szkół, o sposobie której wspominałam w rozdziale “Szkoła 55 i szkoła 114”.
Ogromna większość dzieci pozostała na Piotra Skargi, zaś odpisy list komasacyjnych
wskazują, że jedna klasa została przeniesiona do szkoły 70, druga zaś do szkoły 143 – obie
przy ulicy Wincentego 80. W szkole, która w ostatnich latach swego istnienia była tylko
męską, pracowali sami koledzy i ja jedna. W szkole 114 jako żeńskiej pracowało wiele
nauczycielek i 3 mężczyzn kol. Kol. Hendzel, Jankowski, Besser. Ze szkoły55 zostali na
miejscu: kol. Nitkowski światły, postępowy o wielkich walorach pedagogicznych, kol. Nizner
13